طراحی بافت مجاور مادی قمیش با رویکرد پایداری

مادی همانند قنات شاهکار تفکر انسان کویرنشین است. اگر زاینده رود را شاهرگ حیاتی اصفهان بدانیم، مادی ها شریان هایی هستند که از این شاهرگ منشعب شده و در بطن شهر گسترده اند. این نهرهای کوچک جدا شده از دل زاینده رود، که برخی ابتکار آن را به شیخ بهایی نسبت می دهند و برخی قدمت آن را بسیار بیشتر از این تاریخ می-دانند، در سالهای اخیر خاصیت و کارکرد گذشته خود را ازدست داده اند. رگ های شهر در اثر توسعه بیمار گونه اصفهان کم کم مسدود یا بی آب شده اند. با تبدیل زمین های کشاورزی به مسکونی و تجاری، مادی ها کم کم به عاملی زائد در نظر مردم و مسئولان شهری بدل شده اند. هدف از انجام این تحقیق شناسایی مولفه های پایداری زیست محیطی و بهره گیری از آنها در طراحی بافت مجاور مادی قمیش است. تا از این طریق علاوه بر تقویت نقش این عنصر در محله، به راهکارهایی در جهت تقویت و ارتقاء نقش اکولوژیک مادی در سطح شهر دست یافت. تحقیق پیش رو از نوع کاربردی و با تکیه بر روش توصیفی-تحلیلی است. در جمع آوری اطلاعات نظری، از شیوه کتابخانه ای و در جمع آوری اطلاعات تجربی، شیوه برداشت میدانی بکارگرفته شده است. از تکنیک سوات نیز در تحلیل اطلاعات استفاده شده است. سه مولفه تعادل شهر و طبیعت، حمایت زیستی و کارایی منابع به عنوان مولفه های پایداری زیست محیطی پس از انجام مطلاعات نظری و بررسی تجارب جهانی معرفی شده اند. بر اساس شناخت صورت گرفته در منطقه مورد مطالعه مادی های شهر اصفهان در سه دسته مادی های مجاور باغات، مادی های درون محله، و مادی های مجاور خیابان تقسیم بندی می شوند. در نهایت طراحی با توجه به مولفه های پایداری زیست محیطی در دو بخش انجام شد، در بخش اول به ارائه راهکارها و راهبردهایی در راستای دستیابی به زیرساخت سبز شهری پرداخته شد. در بخش دوم طراحی ابتدا راهکارهای عملیاتی بر اساس مولفه های پایداری زیست محیطی، در ارتباط با هر بخش از مادی قمیش ارائه شده است و پس از آن طراحی سه بخش مادی قمیش انجام شد.