تبیین و سنجش جهت گیری اسلامی برنامه درسی معلّمان و دست اندرکاران نظام برنامه ریزی درسی ایران بر اساس پرسش نامه اصلاح شد? جهت گیری های برنامه درسی جنکینز

چکیده پژوهش حاضربا هدف تبیین و سنجش جهت گیری اسلامی معلّمان و دست اندرکاران نظام برنامه ریزی درسی ایران انجام شد. برای این منظور جامعه آماری شامل 286 نفر از معلّمان مقاطع متوسطه شهر مشهد به روش نمونه گیری در دسترس و 34 نفر از دست-اندکاران و کارشناسان دفتر تألیف و برنامه ریزی کتب درسی به روش نمونه گیری تمام شماری، پرسش نامه اصلاح شد? جهت گیری-های برنامه درسی را تکمّیل کردند. با توجه به تغییرات انجام شده در پرسش نامه جهت گیری های برنامه درسی با 30 سوال در طیف چهار درجه ای لیکرت به 5 سوال با 6گزینه در قالب یک گزینه درست، پایایی مجدد این پرسش نامه با استفاده از روش باآزمایی بررسی شد؛ که ضریب همبستگی 0.71به دست آمد. روش این پژوهش در پاسخ گویی به قسمت اول پژوهش، برای دست یافتن به فهم روشنی از دیدگاه اسلامی در برنامه درسی روش تحلیلی – استناجی بود، جهت دست یافتن به نتایج بعدی پژوهش حاضر از روش کمّی غیر آزمایشی پیمایشی استفاده شد. و داده ها با استفاده از نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شد. یافته های پژوهش حاضر نشان داد که جهت گیری غالب در هر دو گروه معلّمان و دست اندرکاران جهت گیری اسلامی است و بین دو گروه دست اندرکاران و معلّمان تفاوت معناداری وجود ندارد. همین طور در رابطه با مقایسه یافته های پژوهش حاضر با پژوهش انجام شده در این زمینه در سال 89 یافته ها بیانگر تفاوت معنادار بین جهت گیری های برنامه درسی معلّمان در دو پژوهش حاضر بود؛ در قسمت یافته های نیز جانبی نیزبین دوگروه معلّمان و دست اندرکاران تفاوت معناداری در جهت گیری های برنامه درسی بر حسب چهار متغیر جنسیت، سابقه، سطح تحصیلات و رشته تحصیلی مشاهده نشد. واژه های کلیدی: جهت گیری برنامه درسی؛ برنامه درسی اسلامی؛ جهت گیری انسان گرایی؛ جهت گیری شناختی، جهت گیری رفتاری؛ جهت گیری عقل گرایی آکادمیک؛ جهت گیری بازسازی اجتماعی