بررسی تأثیرآموزش داستان های فلسفی بر رشدمهارت های تفکّر فلسفی دانش آموزان دختر پایه پنجم مقطع ابتدایی ناحیه یک شهر همدان در سال تحصیلی 92-1391

هدف این پژوهش، بررسی تأثیر آموزش داستان های فلسفی بر رشد مهارت های تفکّر فلسفی دانش آموزان دختر پایه پنجم مقطع ابتدایی ناحیه یک شهر همدان می باشد. روش این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوهش عبارت است از کلیه دانش آموزان دختر پایه پنجم مقطع ابتدایی ناحیه یک شهر همدان درسال تحصیلی 90-91 که مجموعاً شامل 1834 نفردانش آموز دختر می باشد. همچنین تعداد 15 داستان فلسفی از کتاب داستان هایی برای فکر کردن نوشته رابرت فیشرانتخاب شد. از میان دانش آموزان مدارس دولتی ناحیه یک، دانش-آموزان مدرسه رسالت به طور تصادفی انتخاب شد که از تعداد کلاس ها، دو کلاس و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای 60 نفر دانش آموزدخترانتخاب شدند که در دو کلاس مشغول به تحصیل بودند که از این تعداد 30 نفر در گروه کنترل (کلاس اول) و 30 نفر در گروه آزمایش( کلاس دوم) قرار داشتند. همچنین با توجه به این که 15 جلسه آموزش برای گروه آزمایش در نظر گرفته شد، 15 داستان فلسفی از کتاب داستان هایی برای فکر کردن نوشته رابرت فیشر برای آموزش در کلاس با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب گردید. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته سنجش مولفه های مهارت های تفکّرفلسفی است. برای سنجش روایی از روش سنجش روایی محتوایی استفاده شده است که از نظر متخصصین مورد تأیید می باشد و برای تعیین پایایی پرسشنامه از آزمون آلفای «کرونباخ» استفاده شده است که میزان آن 869/0 محاسبه گردید. برای تجزیه وتحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی شامل:جدول، نمودار، درصد، میانگین وانحراف معیار و همچنین ازشاخص های آمار استنباطی نظیر؛ آزمون واریانس یک طرفه و t مستقل استفاده شده است. نتایج نشان داد که میزان مهارت تفکّر فلسفی دانش آموزانی که با روش داستان گویی آموزش دیده اند از دانش آموزانی که با روش عادی آموزش دیده اند بیشتر است. به عبارت دیگر؛آموزش داستان های فلسفی میزان مهارت های، سوال کردن، کنجکاوی، استدلال، استنباط و ارزشیابی دانش آموزان را افزایش می دهد.