کیفیت رابطه ولی _ فرزندی و ارتباط آن با سازگاری، عزت نفس و پیشرفت تحصیلی در نوجوانان دختر

هدف: این پژوهش با هدف تعیین رابطه بین کیفیت رابطه ولی_ فرزندی، با سازگاری، عزت نفس و پیشرفت تحصیلی در نوجوانان دختر انجام گرفت. روش: جامعه مورد مطالعه شامل کلیه ی دانش آموزان دختر پایه های اول و دوم دبیرستان های دولتی شهر تهران در سال تحصیلی 91-92 بودکه از این میان 383 نفر از به شیوه ی خوشـه ای چند مرحله ای به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. شرکت کنندگان مقیاس کیفیت روابط والدین _نوجوان، پرسشنامه سازگاری دانش آموزان و پرسشنامه عزت نفس روزنبرگ را تکمیل کردند. برای بررسی پیشرفت تحصیلی آنها نمره آخرین معدل تحصیلی مورد استفاده قرار گرفت. برای تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون، رگرسیون و آزمون تی مستقل استفاده شد. نتایج: نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که کیفیت رابطه ولی _ فرزندی با سازگاری، عزت نفس و پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت و معنادار دارد. هرچه کیفیت رابطه ولی- فرزندی بهتر باشد میزان سازگاری، عزت نفس و پیشرفت تحصیلی نوجوانان بالاتر می رود و هرچه کیفیت رابطه از سطح پایین تری برخوردار باشد، سازگاری و عزت نفس نوجوان کمتر بوده و موفقیت و پیشرفت تحصیلی پایین تر می باشد. نتیجه گیری: بنابراین با توجه به نقش بسزای کیفیت رابطه ولی- فرزندی بر ویژگی های شخصیتی نوجوانان، کوشش در زمینه آگاه سازی هر چه بیشتر والدین در خصوص تاثیرات رابطه ولی فرزندی بر ویژگی های روانی و رفتاری نوجوانان امری ضروری می باشد.