بررسی نقش محیط آموزشی پژوهشی با میانجی گری باورهای پژوهشی و علاقه مندی پژوهشی در تجربه ی پژوهشی دانشجویان تحصیلات تکمیلی

هدف اصلی این پژوهش، بررسی نقش محیط آموزشی- پژوهشی از طریق باورهای پژوهشی و علاقه مندی پژوهشی در تجربه ی پژوهشی دانشجویان بود. جامعه ی آماری این پژوهش، شامل کلیه دانشجویان دکتری رشته های علوم تربیتی، علوم اجتماعی و روان شناسی و نیز دانشجویان کارشناسی ارشد رشته پژوهشگری علوم اجتماعی مشغول به تحصیل در دانشگاه مازندران و دانشگاه آزاد ساری بود. طبق جدول موردگان برای تعداد 113 نفر تعداد افراد جامعه، 101 نفر از طریق نمونه گیری خوشه ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش، چهار پرسشنامه ی باور پژوهشی، محیط آموزشی- پژوهشی، علاقه مندی پژوهشی و تجربه ی پژوهشی بود. به لحاظ ماهیت موضوع و اهداف پژوهش، روش این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده های این پژوهش از روش تحلیل مسیر (برای فرضیه اصلی) و ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه (برای فرضیه های فرعی) استفاده شد. برای آزمون الگوی ، بررسی نقش محیط آموزشی- پژوهشی با میانجیگری باورهای پژوهشی و علاقه مندی پژوهشی در تجربه ی پژوهشی دانشجویان از روش تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج آزمون الگوی پیشنهادی اولیه حکایت از عدم برازش این الگو داشت. اما پس از آن، برای برازش الگوی برازش نایافته اولیه، تعدیل هایی بر اساس مبانی نظری و تجربی صورت گرفت. شاخص های کلی آزمون الگوی پیشنهادی تصحیح شده حاکی از برازش کلی این الگو است (03/5= ? 2، 4=df، 05/0 = rsmea، 98/0gfi =، 91/0agfi =،99/0cfi =). نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که محیط آموزشی- پژوهشی می تواند باور تفسیری را پیش بینی کند اما نمی تواند باور اثباتی و باور انتقادی دانشجویان را پیش بینی کند. محیط آموزشی- پژوهشی می تواند تجربه ی پژوهشی دانشجویان را پیش بینی کند اما نمی تواند علاقه مندی پژوهشی دانشجویان را پیش بینی کند. باورهای پژوهشی می تواند تجربه ی پژوهشی دانشجویان را پیش بینی کند اما نمی تواند به علاقه مندی پژوهشی دانشجویان را پیش بینی کند. نهایتاً علاقه مندی پژوهشی قادر به پیش بینی تجربه ی پژوهشی دانشجویان می باشد. ، ، ، تجربه پژوهش