مقایسه سیستم لرزه برtrf با سیستم مهاربند برون محور ebf

سازه ها برای مقابله با زلزله های مناسب و مکرر طراحی می شوند که می بایست دارای سختی و مقاومت کافی بوده تا بتوانند تغییر شکل ها را کنترل نموده و از هر گونه آسیب محتمل جلوگیری نمایند. انتخاب یک سیستم سازه ای مناسب مستلزم شناخت رفتار سیستم های لرزه ای موجود می باشد. از آنجا که سختی و شکل پذیری دو مشخصه متضاد می باشند، مطلوبست سیستم سازه ای طراحی شود که ترکیبی از این دو مشخصه را در بهترین حالت و بدون افزایش هزینه های ساخت داشته باشد. سیستم های سازه ای، قاب خمشی و مهاربند هم محور، برای مقابله با بار زلزله بصورت گسترده مورد استفاده قرار گرفته اند. مهاربند هم محور سختی زیادی داشته و فاقد شکل پذیری کافی به علت کمانش محتمل در اعضای قطری خود می باشد. در مقابل، قاب خمشی که مقاطع تیرها در آن می توانند تغییر شکل های الاستیک را تحمل نمایند، شکل پذیری مناسب داشته اما سختی کمی دارد که هزینه های ساخت را زیاد می کند. برای غلبه بر کاستی های قاب خمشی و مهاربند هم محور، roeder و popov مهاربند برون محور را پیشنهاد دادند. هر چند که سیستم های ذکر شده عملکرد لرزه ای خوبی دارند، اما محدودیت های معماری و از طرف دیگر مشکلات طراحی و ساخت باعث کاهش رغبت در استفاده از آن ها در مناطق کشورمان شده است. در این پایان نامه، عملکرد لرزه ای سیستم های باربر جانبی trf و مهاربند برون محور ebf محاسبه گردیده و مقایسه شده است که شامل نتایج حاصل از آنالیز چرخه ای قاب های 1 طبقه می باشد. از این نتایج برای یافتن سیستم با عملکرد مطلوب تر در تامین سختی، ماکزیمم شکل پذیری و استهلاک انرژی در هر چرخه برای مقاومت یکسان داده شده، استفاده شده است. همچنین مقادیر حاصل از آنالیز استاتیکی غیر خطی قاب های 3،5،8،12 طبقه trf و ebf که شامل شکل پذیری، اضافه مقاومت، کاهش نیرو به علت شکل پذیری و ضریب رفتار سیستم ها می باشند محاسبه و مقایسه شده است. نتایج نشان میدهد که مشخصات مقاطع تیر ورق عمیق i شکل قائم تاثیر بسزایی بر شکل پذیری و استهلاک انرژی سیستم trf دارد. تیر پیوند در سیستم ebf که عملکرد فیوز مانند در هنگام زلزله دارد، بدلیل دوران پس از زلزله، قابل تعویض نمی باشد. در حالیکه تیر افقی کف در سیستم trf فاقد چرخش بوده و تیر ورق عمیق i شکل قائم می تواند به عنوان فیوزی قابل تعویض پس از زلزله در نظر گرفته شود که این امر سیستم trf را به سیستمی با صرفه اقتصادی و کم هزینه برای مقاوم سازی سازه ها پس از زلزله های شدید مبدل می کند.