ارتباط اندازه های میز و نیمکت مدارس با ابعاد بدن و بروز ناهنجاری های اسکلتی اندام فوقانی دانش آموزان دختر 7 تا 11 سال شهرستان آستارا

هدف از انجام این تحقیق، ارتباط اندازه های میز و نیمکت مدارس با ابعاد بدن و بروز ناهنجاری های اسکلتی اندام فوقانی دانش آموزان دختر 7 تا 11 سال شهرستان آستارا بود. جامعه آماری تحقیق را کلیه دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی شهرستان آستارا در سال تحصیلی 91-90 تشکیل دادند. نمونه آماری تحقیق را 375 نفر از دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی که بصورت تصادفی انتخاب شده بودند تشکیل دادند. پرسشنامه اطلاعات فردی و رضایت نامه در اختیار آزمودنی ها قرار گرفت. قد، وزن، ارتفاع رکبی و ارتفاع آرنج نشسته دانش آموزان و همچنین ارتفاع میز و نشیمنگاه نیمکت مدارس اندازه گیری شد. بنابر تصاویر چارت نیویورک، از نمای جانبی، ناهنجاری های لوردوز، کیفوز و سر به جلو در سه سطح خوب، متوسط، و ضعیف، پشت صفحه شطرنجی مورد ارزیابی قرار گرفت. در این تحقیق جهت تأیید نرمال بودن داده ها از آزمون کلموگروف – اسمیرنوف استفاده شد. در بخش آمار توصیفی از شاخص های گرایش مرکزی میانگین و شاخص پراکندگی انحراف استاندارد استفاده شد. در بخش آمار استنباطی، روابط بین متغیرها با روش آماری خی دو) (x2 در سطح معنی داری 05/0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که بین ارتفاع میز با ارتفاع آرنج نشسته دانش آموزان و بروز ناهنجاری کیفوز ارتباط وجود دارد و همچنین بین ارتفاع نشیمنگاه نیمکت با ارتفاع رکبی دانش آموزان و بروز ناهنجاری سر به جلو ارتباط وجود دارد و میز و نیمکت متناسب با ابعاد بدن دانش آموزان طراحی نشده است.