بررسی زمینه ها و عوامل گسترش آثار پائولو کوئلیو در ایران

پائولو کوئلیو نویسنده و رمان نویس نامدار برزیلی است که افکار او به عنوان یکی از عرفانهای نوظهور در ایران مطرح گردیده است. برخی او را کیمیاگر واژه ها می دانند و برخی دیگر، پدیده ای عامه پسند. آثار او از پرخواننده ترین کتابهای دو دهه اخیر در سطح جهان بوده است. کتابهای او به 56 زبان ترجمه شده اند و خوانندگان بی شمار او از150 کشور، از فرهنگها و اعتقادات مختلف، می باشند. آثار او در ایران در بین دانشجویان بیشترین خواننده را دارد. به عنوان یک محقق اجتماعی این سوال به ذهن می رسد که با توجه به نظام اسلامی حاکم بر ایران و پذیرفته شدن دین اسلام از سوی قاطبه مردم، چرا آثار نویسندگانی مانند کوئلیو که از خاستگاه غیر اسلامی ناشی شده است در جامعه اسلامی ایران با استقبال زیاد مواجه میشود. از این جهت سوال اصلی در این تحقیق عبارت است از: چه زمینه ها و عواملی باعث گسترش آثار کوئلیو در ایران شده است؟ روش ما در این تحقیق توصیفی- تحلیلی است که گردآوری داده ها به صورت اسنادی می باشد. البته از تکنیک مشاهده و مصاحبه با کارشناسان به عنوان روش مکمل استفاده شده است. برخی از نتایج این تحقیق عبارت است از: آثار کوئلیو اولین بار در سال 1374 وارد ایران شد. حدودا 67 ناشر و 54 مترجم به ترویج آثار او پرداختند که نقش آرش حجازی از بقیه پررنگ تر می باشد. در بخش زمینه ها، در قالب الف) زمینه های معرفتی و ب) زمینه های فرهنگی- اجتماعی بحث شده است و در بخش عوامل علاوه بر فعالیت گسترده ناشران و مترجمان او در ایران، سفر ده روزه کوئلیو به ایران، حمایت های دولتی در دوران اصلاحات، استفاده تبلیغی از فضای مجازی، عوامل درونی و محتوایی موجود در آثار به عنوان برخی عوامل گسترش آثار او در ایران مورد بررسی قرار گرفته است.