نابینایی از منظر قرآن و روایات

اسلام دینی همه جانبه و قرآن ?تبیان کل شیء? است از این رو برای همه مسائل و دغدغه های دنیوی و اخروی بشر، نظری کارآمد و خط و مشیی تعین کننده دارد. نابینایی نیز پدیده ای است که بسیاری از افراد جامعه، مستقیم یا غیر مستقیم با آن در ارتباطند. لذا ما بر آن شدیم تا پژوهشی با عنوان (نابینایی از منظر قرآن و روایات) را به رشت? تحریر درآوریم. نابینایی به معنی "ندیدن چشم"، اعم از کوری دل و بسته بودن چشم سر است. از این رو نابینایی به دو قسم نابینایی دیده و دل تقسیم می شود که محتوای آیات و روایات نیز ضمن تأیید آن، نابینایی حقیقی را کوری دل می دانند. هر فرد ممکن است در اثر عواملی مادی یا معنوی به ابتلای نابینایی چشم سر آزموده شود. عارضه ای که به تصریح آیات و روایات قابل پیشگیری یا درمان دانسته شده است. تکلیف یک فرد نابینا این است که با درک سایر توانمندی های خود، در راستای کمال مادی و معنوی بکوشد و از سویی دیگر حکومت اسلامی و شهروندان آن را مأمور می کند که ضمن درک مشقات آنان، و با نیازسنجی مناسب، در مواقع اضطرار به یاری آنان بشتابند. سپس با بیان منزلت خاص نابینایان نزد خدا ، جزای اخروی آنان را یادآور می شود، تا به آنان امید و انگیز? حرکت داده و اطرافیانشان را به نعمت وجود آنان دلگرم سازد. کلید واژه: نابینایی، کوری، وظایف، چشم، بلا.