به کارگیری روشهای مبتنی بر شبیه سازی در آشکارسازی راداری

قسمت عمد? رسال? حاضر به کاربرد روشهای مبتنی بر شبیه ساز ی (مونت کارلو) در آشکارسازی راداری اختصاص دارد. در این روشها با استفاده از تولید اعداد تصادفی، عملیات تخمین پارامتر های نامعلوم و یا محاسبه آمار? آشکار ساز انجام می پذیرد. پس از مطالعات نسبتاً جامعی در زمین? روشهای مونت کارلو، دو آشکار ساز بر مبنای روش نمونه برداری اهمیتی ارایه شده است. در این آشکار سازها ،که آنها را آشکار ساز ذره ای می نامیم، با استفاده از تولید اعداد تصادفی اقدام به محاسب? تقریبی نسبت درستنمایی از طریق تخمین پارامترهای نامعلوم (شبیه glrt) و یاانتگرال گیری روی پارامترهای نامعلوم (شبیه alr) می نماییم. روشهای ارایه شده، با توجه به طبیعت عددی آنها، قابل اعمال به طیف وسیعی از مسایل آشکار سازی و بخصوص مسایلی که روشهای تحلیلی برای آنها وجود ندارد خواهد بود. نتایج شبیه سازی در چندین حالت مختلف نشان دهنده این است که در حالاتی که روش glrt قابل اعمال است، آشکارسازهای پیشنهادی عملکرد قابل رقابت و حتی بهتری دارند. از طرف دیگر آشکارسازهای پیشنهادی به بسیاری از مسایل که در آنها تخمین ml پارامترها موجود نبوده و یا توزیع پیشین آنها مشخص است، قابل اعمال می باشد. در بخش دیگری از این رساله، دیدگاه جدیدی در مورد آشکارسازی راداری ارایه شده است. در این بخش با استفاده از روشهای بیزی و با فرض اینکه مدل سیگنال دریافتی تحت فرضیه های و فقط در مقدار بعضی از پارامترهای مدل تفاوت داشته باشند، نشان داده شده که می توان نسبت درستنمایی را با استفاده از توزیعهای پسین و پیشین پارامترها بدست آورد. بر این مبنا یک آشکارساز با ساختار ساده برای کلاتر گوسی ارایه شده است که در مقایسه با آشکارسازهایglrt مرسوم برتری قابل توجهی دارد. همچنین با اصلاحاتی در قاعد? آشکارسازی خاصیت cfar برای آشکارساز پیشنهادی ایجاد شده است.