بررسی زمین شناسی مهندسی ساختگاه سد صفا با تاکید بر نفوذپذیری و تزریق پذیری پی و تکیه گاه ها

ساختگاه مخزنی صفا در استان کرمان و در حدود 20 کیلومتری شمال خاور شهرستان بافت قرار دارد و بر محل تلاقی رودخانه رودبر و رابر احداث می شود. مختصات جغرافیایی ساختگاه مورد مطالعه به طول خاوری 58 و 56 و عرض شمالی 15/29 می باشد. این سد از نوع سد خاکی با هسته رسی می باشد. ارتفاع سد در حدود 92 متر می باشد. حجم مخزن در حدود 126 میلیون متر مکعب می باشد. سنگ بستر ساختگاه سد صفا متشکل از تناوب لایه های مارن و گل سنگ و ماسه بهمراه میان لایه های مارن سیلتی و سیلت متعلق به سازند قرمز بالایی می باشد این سازند به سبب ماهیت لیتولوژیکی خود فاقد نفوذپذیری اولیه می باشد لذا هیدروژیولوژی توده سنگ متاثر از نفوذپذیری ثانویه ای است که تحت تاثیر درزه و ترک در توده سنگ شکل گرفته است. در این تحقیق پس از شناسایی و ارزیابی زمین شناسی عمومی و زمین شناسی مهندسی ساختگاه سد با ارزیابی نفوذپذیری ساختگاه براساس لوژن و شاخص نفوذپذیری ثانویه spi چگونگی رفتارهای هیدرولیکی توده سنگ براساس دیاگرام های p-q مورد بررسی قرار گرفت و زون های نفوذپذیر مشخص گردید. با توجه به عدم ارتباط مشخص بین تعداد درزه ها و لوژن برای تحلیل هر چه بهتر نفوذپذیری و تزریق پذیری توده سنگ بازشندگی هیدرولیکی درزه ا مورد بررسی قرار گرفت تا با شناسایی مقدار بحرانی بازشدگی درزه ها مقاطع لازم جهت تزریق تعیین شده و نوع سیمان مصرفی برای تهیه دوغاب و جزییات دیگر عملیات تزریق نهایی مشخص گردید. با بررسی نتایج عملیات تزریق آزمایشی انجام شده در تکیه گاه چپ و در نهایت با جمع بندی اطلاعات بدست آمده پرده تزریق برای ساختگاه سد صفا طراحی و پیشنهاد گردید.