اثر سناریوهای مختلف گسیختگی گسل در روش شبیه سازی تصادفی گسلهای محدود بر عملکرد و پاسخ سازه های دارای جداساز لرزه ای

مناطق وسیعی از کشور ایران در پهنه ی با خطر نسبی لرزه خیزی خیلی زیاد و زیاد قرار دارند که زلزله های مخربی همچون رودبار، منجیل طبس و ..موید این مطلب می باشد. لذا بررسی رفتار دینامیکی سازه ها در برابر زلزله از اهمیت خاصی برخوردار است. با توجه به اینکه برای بررسی رفتار لرزه ای سازه ها نیاز به رکوردهای مناسب زلزله می باشیم و از طرفی دیگر در بسیاری از مناطق ایران رکوردهای مناسب زلزله موجود نمی باشد لذا تولید شتابنگاشتهای مصنوعی برای مناطق با ویژگیهای متفاوت زمین ساختی احساس می شود. یکی از مهمترین و متداولترین روشهای تولید حرکات زلزله در محدوده فرکانسی بیش از یک هرتز استفاده از روشهای تصادفی نظیر روش پیشنهادی بور است. این روش که مختص چشمه های نقطه ای است با اصلاحاتی برای در نظر گرفتن ابعاد گسل نیز توسعه داده شده که به روش تصادفی گسل با ابعاد محدود موسوم است. دراین پایان نامه از روش تصادفی گسلهای محدود با فرکانس گوشه دینامیکی جهت شبیه سازیها استفاده شده است در مطالعه حاضر سناریوهای مختلف و محتمل گسیختگی برای گسل ها با ویژگیهای متفاوت در نظر گرفته شده و شبیه سازی ها بر اساس آن انجام شده است. پارامترهایی که در این مطالعه در نظر گرفته شده است شامل بزرگای زلزله فاصله از منبع، پارامتر تنش، زاویه شیب و زاویه امتدادی می باشد. برای اینکه سازه ها در مقابل زلزله بتوانند مقاومت کنند دو راه حل ممکن وجود دارد: راه حل اول این است که سازه مورد نظر به قدری مقاوم ساخته شود که بتواند با نیروهای زلزله مقابله کند راه حل دوم این است که از ورود نیروهای زلزله به سازه جلوگیری شود. یکی از روشهایی که از ورود انرژی زلزله به سازه جلوگیری می کند جداسازی لرزه ای می باشد. با بکارگیری لایه جداساز، پریود طبیعی سازه نسبت به پریود فونداسیون بیشتر می شود و در نتیجه با افزایش پریود طبیعی سازه نیروهای تولید شده به سبب زلزله به شدت کاهش و تغییر شکل ها افزایش می یابد. در بخش دوم این تحقیق شتابنگاشتهای تولید شده در قسمت اول به سازه های جداسازی شده و سازه های با پایه گیردار اثر داده شده است و تعدادی از پارامترها از جمله جابجایی طبقه پایه جابجایی طبقه بام و برش پایه با یکدیگر مقایسه شده است. در این مطالعه کارایی استفاده از سیستم های جداساز به خصوص در فواصل نزدیک کمتر از ده کیلومتر کاملا مشهود است بطوری که در برخی موارد کاهش پاسخ سازه حتی تا 80 درصد نیز مشاهده گردیده است. با دور شدن از محل کانون زلزله های شبیه سازی شده کارایی سیستم جداساز کمتر می شود. این مطلب در ارتباط با پارامتر افت تنش بصورت معکوس می باشد بدین مفهوم که با افزایش پارامتر افت تنش میزان کارایی سیستم جداساز افزایش می یابد. همچنین باتوجه به مقادیر متفاوتی که برای کارایی سیستم جداساز با تغر در پارامترهای گسل به دست می آید. در مطالعه دیگری می توان کافی بودن تعداد شتابنگاشتهای که آیین نامه های مختلف جهت طراحی سازه ها لازم می دانند را بررسی نمود.