اثرات تنش کم آبی بر مراحل رویشی و زایشی ارقام مختلف سویا (glycine max l.merr) جوانه زنی بذور حاصل از آنها

تنش خشکی یکی از مهمترین عواملی است که اثرات مختلفی بر روی رشد رویشی و زایشی، ترکیبیات شیمیایی فیزیولوژی گیاهان دارد و از مهمترین عامل محدود کننده تولید محصولات کشاورزی به حساب می آید. باتوجه به اهمیت سویا به عنوان یک گیاه مهم روغنی و به منظور شناسایی ارقام مقاوم به خشکی و همچنین ارزیابی اثرات تنش خشکی بر ویژگیهای تشریحی ، ریخت شناسی، بیوشیمیایی و جوانه زنی چهار رقم سویا (کلارک، کلین،m9وl17) سه آزمایش جداگانه در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی اجرا گردید. در آزمایش اول در شرایط بهینه گیاهان براساس 50 میلی متر تبخیر از زمان جوانه زنی تا پایان دوره رشد آبیاری شدند در حالی که در آزمایش های دوم و سوم که در شرایط تنش کم آبی اجرا گردیدند آبیاری به ترتیب براساس 100 (تنش متوسط) و 150 (تنش شدید ) میلیتی متر تبخیر از تشتک تبخیر صورت گرفت. نتایج آزمایش ها نشان داد که اثر تنش کم آبی بر روی ضخامت و تعداد لایه های پوست ضخامت منطقه آوند آبکش، ضخامت منطقه آوند چوبی، قطر دهانه آوند چوبی تعداد ردیفهای آوند چوبی، تعداد آوند در ساقه، ضخامت استوانه مرکزی، قطر ساقه و تعداد کرک معنی دار بوده است . در ارقام تحت تنش کم آبی به غیر از رقم کلارک در سایر ارقام تسریع نسبی تکوین کیسه رویایی مشاهده شد. در تیمارهای کم آبی در میان چهار رقم مورد بررسی شاخص های جوانه زنی نظیر وزن تر اپی کوتیل، وزن خشک اپی کوکتیل، وزن تر هیپوکوتیل، وزن خشک هیپوکوتیل، وزن تر ریشه و وزن خشک ریشه در سطح احتمال 1% و طول ریشه و وزن تر لپه در سطح احتمال 5% معنی دار بود. میزان پرولین و پرتیین کل تحت تاثیر تنش کم آبی در سطح احتمال 1% افزایش نشان دادند. نیمرخ الکتروفورزی پروتیین کل ، افزایش شدت رنگ باندهای 54،40،27،10 و 90 کیلودالتونی را در تمامی ارقام مورد بررسی نشان داد.