تأثیر فعالیت های جاده سازی بر مورفولوژی دامنه ها به منظور جلوگیری از مخاطرات محیطی (دره رودخانه ی جاجرود از لشکرک تا فشم)

منطقه ی مورد مطالعه در حوضه جاجرود از لشکرک تا فشم می باشد این حوضه در این محدوده در جهت شمالی جنوبی جریان دارد لیکن پس از رسیدن به لشکرک به سبب عملکرد گسل تهران حوضه در جهت غربی شرقی منحرف شده سپس به دریاچه سد لتیان می ریزد. این قلمرو از حیث توپوگرافی بشدت ناهموار است همچنین شیب دامنه ها و شیب بستر حوضه اغلب تند و به علت سرعت زیاد جریان آب و در نهایت شدت فرسایش می باشد. بنابراین از شدت حرکات دامنه ای زیادی برخوردار است. از حیث زمین شناسی و تکتونیک این منطقه طی دوران سنوزوئیک تحت تأثیر فازهای مختلف تکتونیکی و زمین ساختی قرار گرفته، چین خورده است. علاوه بر این گسل های متعددی از جمله گسل عرضی مشا- لشکرک باعث تشکیل حوضه جاجرود در جهت شمالی – جنوبی شده است. همچنین گسترش گسل های فشاری مشا-فشم در جهت شمال غربی- جنوب شرقی و تهران طی فازهای پیرنین و ساوین و پاسادنین باعث چین خوردگی شدید این منطقه در جهت شمالغرب- جنوب شرق شده است. نوع سنگ های غالب آن اغلب توفهای سبز می باشند که در نواحی پرشیب دامنه ها نقش هوازدگی بر روی این سنگ ها باعث ریزش های شدید شده است. ویژگی های اقلیمی در این منطقه بویشه در کواترنر بشدت سرد همراه با فرآیند های ژئومورفولورژی مانند فرآیندهای یخچالی، مجاور یخچالی و آب های جاری می باشد مه مخصوصاً در دوره های یخچالی کواترنر بشدت فعال شده و باعث گسترش حرکات دامنه ای امروزی شده است. با توجه به ویژگی های توپوگرافی و زمین شناسی و تکتونیک و سنگ های غالب منطقه همچنین فعالیت فرآیندهای ژئومورفیک طی دوره های یخچالی کواترنر و بین یخچالی در ارتفاعات و دامنه ها شامل فرآیندهای یخبندان ، کریوکلاستی، آب های جاری در دوره های یخچالی و فرآیندهای کریوکلاستی آب های جاری شیب تند دامنه ها و انسان در دوره های بین یخچالی باعث گسترش انواع حرکات دامنه ای بویژه لغزش ها ، ریزش ها و انواع واریزه ها در این قلمرو گردیده است. دراین تحقیق از مدل حائری سمیعی استفاده گردید و مشخص گردید که مناطق دربند، امین آباد، گلوگان، رودک، فشم، حاجی اباد و اوشان خطرنسبی لغزشی و ریزش بالا می باشد