تاثیر پروبیوتیک در پیشگیری از دیسانتری اطفال

زمینه و هدف : با توجه به این نکته که مصرف بی رویه انتی بیو تیکها باعث ایجاد مقاومت دارویی در افراد و سویه های مقاوم به درمان می شود و فاکتورهای متعددی از جمله نژاد، محدوده جغرافیایی و غیره می تواند بر نتایج این مطالعات موثر باشد، لذا مطالعه ما درصدد است به بررسی نقش استفاده از پروبیوتیک ها در پیشگیری از دیسانتری در اطفال کمتر یا مساوی 5 سال بپردازد. روش بررسی : مطالعه از نوع بررسی مداخله ای تصادفی دوسوکور می باشد. اطفال 6 ماهه تا 6 ساله که در مهدکودک های شهر اراک اوقاتی از روز را سپری می نمایند در این مطالعه وارد شدند. شرکت کنندگان در مطالعه در هر مهدکودک به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول پنج روز در هفته به مدت 3 ماه پروبیوتیک را به صورت پودر بادوزbillioncfu10 لاکتوباسیلوس دریافت نمودند . گروه دوم دارونمارا به صورت پودر ژلاتین دریافت کردند . سپس کلیه افراد مورد مطالعه در طول این 3 ماه از نظر بروز دیسانتری مورد بررسی قرار گرفتند. بر اطلاعات فرم اطلاعاتی تجزیه و تحلیل آمار، صورت گرفت. یافته ها: در این مطالعه 200 کودک بررسی شده اند که 104 (52%) آنها پسر و 96 (?48) آنها دختر بودند. 100 نفر(50%) در گروه پلاسبو100 (50%) در گروه پروبیوتیک قرار داشتند. میانگین قد در گروه کنترل (8/15 ? 7/91) سانتیمتر در گروه پروبیوتیک (4/10 ? 5/13) سانتی متر بود. اختلاف آماری معناداری بین میانگـین قد در دو گـروه وجود نداشته و میانگین آماری قد در دو گروه برابر است (74/0 = p value). مدت اقامت در مهد کودک و طول مدت دیسانتری و در دو گروه مورد مطالعه بررسی شد و بین دو گروه تفاوت معنا داری از این نظر وجود نداشت (05/0 p value >). نتیجه گیری : در مقایسه با گروه شاهد مصرف پرو بیوتیک تغییری را در میزان دیسانتری در جمعیت مورد مطالعه نشان نداد . کلمات کلیدی: پروبیوتیک - دیسانتری اطفال