بررسی تطبیقی فقهی و حقوقی آئین دادرسی مدنی اقلیت های دینی در کشورهای ایران و مصر

جمهوری اسلامی ایران به حقوق افراد در زندگی اجتماعی ارزش فوق العاده ای قائل شده و به آن به دیده احترام می نگرد بر همین اساس حاکمان را نیز بر به رسمیت شناسی حقوق و آئین دادرسی مدنی ملزم نموده و ادای این حقوق را از وظایف مهم حاکم دانسته است در این بین اقلیت های دینی غیر مسلمان که در کشور اسلامی سکونت دارند نیز از این امر مستثنا نیستند بلکه در اقلیت بودن آنان باعث شده که حاکمان اسلامی توصیه بیشتری بر توجه به حقوق آنان و عدم تضییع حق شود.اسلام در روابط خود با غیر مسلمان پیروان ادیان اهل کتاب را در مواردی بر دیگران تمایز بخشیده و حتی در برخی موارد امور آنان را به هم کیشان خود و یا دادگاه هایی که بر اساس دین آنان حکم می کنند سپرده است. اسلام حقوق غیر مسلمان را در عرصه های مختلف سیاسی- اجتماعی- اقتصادی- امنیتی- قضایی و غیره به رسمیت شناخته است در حالی که نه درصدر اسلام و نه قرن ها پس از آن غیر مسلمان چنین حقوقی را برای اقلیت های جوامع خود به رسمیت نمی شناختند. قرن ها قبل از این که یهودیان و یا دیگر ادیان از دریای خون اقلیت ها برای منافع خود ساختند. اسلام اقلیت های درون جامعه اسلامی را دارای حق در برابر حکومت دانسته و مسلمانان را به رفتار نیک و جذب کننده با غیرمسلمان فرا خواند. و همین امر نیز باعث هجوم روز افزون آنان برای قبول اسلام گردید. که متاسفانه رفتار ناپسند حکام نالایق مسلمان در قرون پس از صدر اسلام این هجوم را کند کرد. کلید واژه ها: آئین دادرسی مدنی، حقوق اقلیت ها، ایران، مصر، دعاوی، محاکم.