بررسی شکل و مسیر حرکت بار در آسیاهای خودشکن و نیمه خودشکن مطالعه موردی: شرکت معدنی و صنعتی گل گهر

امروزه با جایگزینی آسیاهای خودشکن و نیمه خودشکن به جای چند مرحله عملیات سنگ شکنی و آسیاکنی، بخش عمده ای از هزینه های سرمایه ای و عملیاتی در کارخانه های فرآوری حذف شده است. یکی از مهم ترین عوامل موثر در کارآیی این آسیاها، حرکت بار است. از آنجا که مشاهده مستقیم شکل بار و مسیر حرکت آن در آسیاهای صنعتی امکان پذیر نیست، ترکیبی از روش های فیزیکی و تحلیلی برای تعیین شکل بار استفاده شد. بسته های نرم افزاری تعیین مسیر حرکت بار مانند gmt ، تنها مسیر تک گلوله را درنظر می گیرند و از تأثیر بار و برهم کنش میان ذرات چشم پوشی می کنند. در این تحقیق، مسیر اندازه گیری شده حرکت بار در یک آسیای مدل با قطر 100 سانتی متر و طول متغیر از 6/3 تا 6/21 سانتی متر، با نتایج حاصل از نرم افزار gmt مقایسه شد. آزمایش ها نشان داد تأثیر دیواره بر مسیر حرکت بار در آسیای با طول 8/10 سانتی متر قابل صرف نظر کردن است. آزمایش های مسیر حرکت بار، با استفاده از چهار نوع آستر کوچک مقیاس شده آسیاهای شرکت معدنی و صنعتی گل گهر و مس سرچشمه با مقیاس 1 به 10 و 1 به 9 انجام شدند. موقعیت زاویه ای پاشنه، شانه و نقطه برخورد بار با استفاده از دوربین سرعت بالا و از طریق دیواره شفاف آسیا در سرعت های 55، 70 و 85% سرعت بحرانی و در پرشدگی های 10، 15، 20، 25 و 30% اندازه گیری شدند. روابط تجربی تصحیح شکل و مسیر بار با تحلیل تصاویر بدست آمد. اعتبار سنجی روابط با استفاده از مدل آستر پیشنهادی آسیای گل گهر انجام شد. خطای نسبی تعیین موقعیت های شانه، پاشنه، نقطه عزیمت پاشنه و نقطه برخورد بار به ترتیب برابر؛ 5، 7/0، 2 و 2/0% بدست آمد. نتایج نشان داد با افزایش زاویه بالابر آستر آسیای خودشکن گل گهر از 7 به 30 درجه، اختلاف نقطه برخورد بار و پاشنه از 1/40 به 2/11 درجه کاهش یافت و مسیر مناسب حرکت بار را فراهم نمود. پس از نصب آستر با زاویه 30 درجه در یکی از آسیاهای خودشکن این شرکت، تبدیل آن به نیمه خودشکن با اضافه کردن 4? گلوله انجام شد. با تبدیل آسیای خودشکن به نیمه خودشکن، ظرفیت آسیا 31? (از 419 به 548 تن بر ساعت) افزایش یافت و p80 (اندازه 80% عبوری) آن از 516 به 496 میکرون کاهش یافت که نشان دهنده بهبود کارایی خردایش در این آسیا بود.