بررسی عوامل تأثیرگذار بر پذیرش تجارت سیار در صنعت بیمه ایران

با توجه به افزایش تعداد ابزار سیار در ایران، انتظار می رود که شاهد رشد عظیمی در حوزه تجارت سیار باشیم. این مقاله به دنبال بررسی عوامل تأثیرگذار بر روی پذیرش تجارت سیار در صنعت بیمه در کشور ایران است. در این مقاله، مدل پذیرش فناوری (تم) با دو سازه خود یعنی سهولت استفاده ادراک شده و مفیدبودن ادراک شده در زمینه تجارت سیار توسعه یافته و با تئوری تناسب بین فناوری و فعالیت و هفت عامل دیگر شامل امنیت و حریم شخصی ادراک شده، انگیزه استفاده از ابزار سیار، هزینه استفاده ادراک شده، ویژگی های فردی در خصوص نوآوری، اعتماد و تجربه قبلی تلفیق می شود. این مدل توسعه یافته تم، دیدگاهی جامع در زمینه قصد رفتاری مشتریان جهت استفاده از خدمات سیار می دهد و همچنین زمینه فهم گسترده تری به منظور پذیرش تجارت سیار از سوی مشتریان صنعت بیمه ایران را ایجاد می کند. تحقیق حاضر، با ارائه مدلی توسعه یافته و تجدیدنظرشده از روی مدل تم، پذیرش خدمات تجارت در ایران را مدنظر قرار داده و به کاربردپذیری اینگونه خدمات در صنعت بیمه ایران می پردازد. روابط بین عوامل مطرح شده در این تحقیق، با تجزیه و تحلیل آماری پرسشنامه های توزیع شده میان مشتریان شرکت های مختلف بیمه ای، حاکی از تأثیرگذاری آن عوامل بر روی قصد پذیرش تجارت سیار در صنعت بیمه ایران است که خود می تواند عاملی تعیین کننده در استفاده واقعی و بسیط از خدمت تجارت سیار باشد که با توجه به شرایط کنونی صنعت بیمه ایران، منوط به فراهم آوری زیرساختارهای مخابراتی و توسعه برنامه های کاربردی خدمات سیار و شخصی سازی آن برای مشتریان صنعت بیمه ایران است. توسعه مدل تم در این تحقیق و ارائه مدلی جامع تر نسبت به مدل های پیشنهادی در تحقیقات مشابه پیشین، مشارکت نظری و علمی این پژوهش را در حوزه علمی تجارت سیار می رساند و همچنین از دیدگاه تجربی، نتایج این پژوهش، مناسب بودن مدل تم و نقش عوامل تأثیرگذار بر تکنولوژی تجارت سیار و کاربردهای آن، مشارکت تجربی و کاربردی آن را در ایران می رساند که می توان از آن در سایر صنایع نیز بهره گرفت و آمادگی مشتریان صنایع مختلف جهت پذیرش تجارت سیار را سنجید تا با بررسی جنبه های گوناگون به استفاده واقعی از تجارت سیار در ارائه محصولات و خدمات پرداخته شود.