نقش سبک های فرزند پروری و بازداری شناختی در خلاقیت کلامی و شکلی کودکان دبستانی

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش شیوه های فرزندپروری مقتدرانه، مستبدانه و سهل گیرانه و بازداری شناختی در خلاقیت کلامی و شکلی کودکان دبستانی صورت گرفت. بدین منظور از بین تمام دانش آموزان مقطع ابتدایی ناحیه 2 شهر مشهد، 137 دانش آموز دختر پایه های سوم تا ششم مقطع ابتدایی و والدین آنها در این پژوهش شرکت داده شدند. خلاقیت کلامی به وسیله فعالیت شماره 6 (فقط فرض کن) از فرم کلامی آزمون تفکر خلاق تورنس (ttct) و خلاقیت شکلی به وسیله فعالیت شماره 2 (تکمیل تصاویر) از فرم شکلی ttct سنجیده شد. برای بررسی شیوه فرزندپروری، مقیاس فرزندپروری بامریند توسط یکی از والدین پاسخ داده شد. بازداری شناختی کودکان توسط دو آزمون رایانه ای استروپ کلاسیک و برو/ نرو سنجش شد. برای کنترل متغیر هوش نیز دو خرده مقیاس تطبیق علائم (رمز نویسی) و حافظه ارقام از ویرایش چهارم آزمون هوش کودکان وکسلر روی دانش آموزان اجرا شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون هم زمان استفاده شد. طبق نتایج تحلیل داده ها، شیوه فرزندپروری مقتدرانه با نمره کل خلاقیت شکلی و مولفه جزئیات و سیالی خلاقیت شکلی رابطه معنادار مثبت داشت. همچنین، نمره تداخل به دست آمده از آزمون استروپ با مولفه های سیالی و انعطاف پذیری خلاقیت شکلی همبستگی معنادار مثبت داشت. تعداد پاسخ های نادرست آزمون برو/ نرو نیز با نمره کل خلاقیت شکلی و مولفه جزئیات خلاقیت شکلی همبستگی معنادار منفی داشت. نتایج تحلیل رگرسیون هم زمان نیز نشان داد که حافظه ارقام، سبک سهل گیرانه و مقتدرانه قادر به پیش بینی کل خلاقیت می باشد. حافظه ارقام و سبک مقتدرانه قادر به پیش بینی نمره کل خلاقیت شکلی می باشد؛ نمره تداخل می تواند مولفه انعطاف پذیری خلاقیت شکلی را پیش بینی نماید، و حافظه ارقام، سبک سهل گیرانه و سبک مقتدرانه قادر به پیش بینی مولفه جزئیات خلاقیت شکلی هستند. یافته های پژوهش حاضر در مقایسه با یافته های پژوهش های دیگر و نیز از لحاظ نظری و کاربردی مورد بحث قرار گرفت.