رابطه ی بین هوش بینا شخصی و بین شخصی و کیفیت ترجمه

با توجه به گاردنر (1993) و دیگر تئوریست ها مانند ارماسترانگ (2002) و گلد من (2003) افراد دارای هوش بینا فردی در انجام کارها به صورت انفرادی موفق تر هستندونتیجه ی بهتری کسب می کنند. اما افرادی که هوش بین فردی بهتری دارند در انجام کارهای تیمی موفقتر هستند. در این مطالعه، محقق به بررسیِ رابطه ی بین هوش بینا فردی و بین فردی و کیفیت ترجمه دانشجویان ترجمه می پردازد. همچنین تفاوت بین کیفیت ترجمه ی این دو گروه نیز بررسی می شود. دراین مطالعه 170 نفر شامل 167 نفر دانشجو و 3 ارزیاب شرکت کردند.به دانشجویان سه تست داده شد. تست تافل برای یکسان کردن سطح دانش انها، تست هوش میداس و متن ترجمه.ترجمه ها با توجه به مدل ودینگتون توسط سه ارزیاب نمره داده شد. با استفاده از نرم افزار اس-پی-اس-اس تفاوت و رابطه ی بین دو متغیر گرفته شد و نتایج نشان داد که رابطه ی مثبتی بین هوش بینا فردی و ترجمه ی دانشجویان وجود داردو هوش بینا فردی به صورت قابل توجهی می تواند کیفتی ترجمه ی دانشجویان را پیش بینی کند.اما هیچ رابطه ایی بین هوش بین فردی و کیفیت ترجمه ی دانشجویان وجود ندارد. و تفاوت در ترجمه های انها نشان داد که دانشچویان با هوش بینا فردی کیفیت ترجمه ی بهتری نسبت به دانشجویان دارای هوش بین فردی هستند.