بررسی اثر تغذیه ای پروبیوتیک کلوستات bacillus subtilis و بتاگلوکان استخراج شده از مخمر saccharomyces cerevisiae بر روی برخی از شاخص های رشد، فاکتور های خونی و بافت روده ماهی قزل آلای رنگین کمان (oncorhynchus mykiss)

استفاده از آنتی بیوتیک های تجاری برای کنترل بیماری ها، دارای اثرات مضر جانبی است. این مهم، محققین را ناگزیر به یافتن جایگزین های مناسب برای این مواد نموده است. بنابر این در تحقیق صورت گرفته اثر دو مکمل غذایی شامل کلوستات bacillu subtilis pb6 (2.2×107cfu/g) با نام تجاری kemin® و مکمل ماکروگارد استخراج شده از مخمر saccharomyces cerevisiae بر روی رشد، فاکتور های خونی و بافت روده ماهی قزل آلای رنگین کمان (oncorhynchus mykiss) مورد بررسی قرار گرفت. پروبیوتیک کلوستات و ماکروگارد هر کدام به میزان 1? و 2? به ازاء هر کیلو گرم وزن خشک غذای تجاری مورد استفاده قرار گرفت. وزن ابتدایی ماهی های مورد استفاده 50/2 ± 68/35 گرم و مدت پرورش 50 روز در نظر گرفته شد. پرورش بچه ماهیان در 27 عدد آکواریوم 64 لیتری (با حجم آبگیری 56 لیتر و ابعاد 40 × 40 سانتی متر طول و عرض و ارتفاع آبگیری 40 سانتی متر) و با تراکم 15 عدد ماهی در هر آکواریوم انجام گرفت. در انتهای دوره پرورش پس از زیست سنجی شاخص های رشد، پارامتر های هماتولوژی و بافت شناسی روده مورد بررسی قرار گرفت. شاخص های رشد شامل ضریب رشد ویژه، میزان رشد روزانه، افزایش وزن بدن، درصد افزایش وزن بدن، ضریب چاقی و ضریب تبدیل غذایی افزایش معنی داری در تیمارهای کلوستات و ماکروگارد نسبت به گروه شاهد نشان دادند (05/0p<). با بررسی پارامتر های هماتولوژی نیز، افزایش معنی داری در میزان گلبول قرمز و گلبول سفید در تیمار های حاوی مکمل غذایی کلوستات و ماکروگارد نسبت گروه شاهد مشاهده شد (05/0p<). اما سایر فاکتور های خونی مانند هماتو کریت (pcv)، حجم متوسط گلبولی (mcv)، میزان متوسط هموگلوبین گلبولی (mch) و غلظت هموگلوبین گلبولی (mchc) تفاوت معنی داری را نسبت به گروه شاهد نشان ندادند (05/0p>). میزان لنفوسیت ها، نوتروفیل ها و مونوسیت ها در شمارش افتراقی گلبول های سفید در تیمارهای حاوی پروبیوتیک کلوستات و ماکروگارد تفاوت معنی داری نسبت به گروه شاهد نشان دادند (05/0p<)، در صورتی که تغیرات ائوزنوفیل و بازوفیل ها با گروه شاهد معنی دار نبود (05/0p>). طول پرز های روده در تیمار 1 درصد کلوستات تفاوت معنی داری نسبت به گروه کنترل نشان داد (05/0p<)، در سایر پارامتر های بافت روده (عرض پرزها، تعداد و اندازه سلول های جامی شکل) در هیچ یک از تیمار ها تغییر معنی داری مشاهده نشد (05/0p>).