بررسی مقاومت و حذف زیستی فلز سنگین مس توسط باکتریهای جداسازی شده از شیرابه زباله شهر کرمانشاه

تخلیه فلزات سنگین به محیط زیست موضوعی است که در چند دهه اخیر مورد توجه فراوان قرار گرفته است. روش های معمول برای حذف یون های فلزی از محلول های آبی شامل ترسیب شیمیایی، لخته سازی و ... می باشد. این روش ها دارای معایبی از قبیل عدم حذف کامل یون ها و نیازهای بالای مواد و انرژی هستند. بنابراین به یک روش موثر و ارزان نیاز داریم که قادر باشد یون های فلزات سنگین را از محلول های آبی حذف نماید. اخیراً تحقیقاتی در زمینه حذف یون های فلزات سنگین از محلول های آبی توسط حذف بیولوژیکی در حال انجام است. حذف فلزات سنگین توسط میکروارگانیسم ها تا حد زیادی توسط عوامل مختلف از جمله غلظت یون فلزی، ph، زمان و دما تحت تأثیر قرار می گیرد. بنابراین بهینه سازی حذف فلزات سنگین توسط میکروارگانیسم ها می تواند منجر به بالا رفتن ظرفیت میکروارگانیسم ها درحذف فلزات سنگین شود. هدف از این پژوهش، جداسازی و شناسایی باکتری های دارای توانایی حذف زیستی فلز مس و بهینه سازی چند عامل موثر در حذف آن می باشد. در مطالعه حاضر، ابتدا توسط محیط حاوی 5/. میلی مولار (11/37 میلی گرم بر لیتر) سولفات مس(ii)، باکتری های مقاوم به مس از شیرابه زباله شهر کرمانشاه غربال سازی شدند سپس از باکتری های مقاوم گسترش میکروبی تهیه شد و رنگ آمیزی گرم صورت گرفت. پس از تهیه سوسپانسیون باکتریایی به منظور استفاده در مراحل بعدی کار، حداقل غلظت ممانعت کننده از رشد به کمک روش رقت سازی در آگار تعیین شد و باکتری هایی که بیشترین مقاومت را داشتند توسط مرکز ملی ذخائر ژنتیکی و زیستی ایران مورد شناسایی قرار گرفتند. در نهایت توانایی باکتری های مذکور برای حذف زیستی مس توسط روش آزمایش تاگوچی مورد ارزیابی قرار گرفت و بهینه سازی شد. نتایج نشان داد که از میان چهار باکتری جداسازی شده که از نظر رنگ آمیزی گرم نیز گرم مثبت بودند، سه باکتری bacillus sp.kil1، bacillus sp.kil4 و bacillus sp.kil6 مقاومت بیشتری را به مس داشتند. طبق روش تاگوچی بالاترین حذف مس توسط باکتریهای مذکور، در حضور 60 میلی گرم بر لیترکاتیون مس (ii) برای باکتری bacillus sp. kil1 و 80 میلی گرم بر لیتر برای باکتریهای bacillus sp.kil4 و bacillus sp.kil6، 7=ph، مدت زمان 36 ساعت و دمای 35 درجه سانتیگراد رخ می دهد. حذف مس توسط باکتریهای مذکور تحت شرایط بهینه به ترتیب،046/84 ، 857/52 و 993/92 درصد بود. بنابراین باکتری های موردنظر به عنوان جاذب های زیستی مناسب برای حذف زیستی آلاینده مس مطرح می باشند.