بررسی ارتباط کنشهای اجرایی و اهمال کاری تحصیلی در دانش آموزان مبتلا به ناتوانی های یادگیری شهر کرمان

اهداف پژوهش حاضر بررسی رابطه برخی از مولفه های کنش های اجرایی از جمله بازداری، انعطاف پذیری شناختی و حافظه کاری با اهمال کاری تحصیلی در دانش آموزان مبتلا به ناتوانی یادگیری است. همچنین بررسی این مسئله که کدام یک از مولفه های کنش های اجرایی نقش بیشتری داشته و پیش بینی کننده بهتری برای اهمال کاری تحصیلی هستند. طرح پژوهش از حیث گردآوری داده ها در دسته تحقیقات توصیفی غیر آزمایشی قرار می گیرد، همچنین روش پژوهش از نوع همبستگی است. 60 دانش آموز پایه ی سوم تا ششم دبستان مبتلا به ناتوانی یادگیری شهر کرمان در پژوهش شرکت کردند. برای سنجش اهمال کاری تحصیلی از پرسشنامه اهمال کاری تحصیلی سولومون و راثبلوم فرم دانش آموز استفاده شد. همچنین برای سنجش کنش های اجرایی حافظه کاری، بازداری، انعطاف پذیری شناختی به ترتیب، آزمونهای فراخنای ارقام وکسلر کودکان، واژه- رنگ استروپ و ویسکانسین (wcst) استفاده شد. برای تحلیل داده ها از ضریب هبستگی پیرسون و رگرسیون به منظور بررسی رابطه بین متغیرها استفاده شد. نتایج همبستگی نشان داد حافظه کاری، بازداری و انعطاف پذیری شناختی که از مولفه های کنش های اجرایی هستند، ارتباط مثبت و معناداری با اهمال کاری تحصیلی دارند. نتایج تحلیل رگرسیون چند گانه نشان داد، از بین مولفه های کنش های اجرایی؛ مولفه حافظه کاری با میزان 61/0، مجموعه خطاهای ویسکانسین (نشان دهنده انعطاف پذیری شناختی) با میزان 50/0 و تداخل زمان واکنش (نشان دهنده بازداری) با میزان 39/0 به ترتیب از قوی ترین تا ضعیف ترین پیش بین کننده های اهمال کاری بودند. یافته-های این پژوهش می تواند به بدنه علمی پژوهش ها در زمینه علل احتمالی اهمال کاری تحصیلی کمک -نماید. با توجه به این که کنش های اجرایی و مولفه های آن قابل آموزش است، از این رو تدوین برنامه های مناسبی در زمینه آموزش مولفه های کنش اجرایی پیشنهاد می شود. از این راه سطح اهمال کاری دانش-آموزان مبتلا به ناتوانی های یادگیری را در زمینه تحصیل کاهش داد.