اثربخشی آموزش مبتنی بر تفکر انتقادی بر خود کارآمدی و خود تنظیمی دانش آموزان دوره راهنمایی منطقه جره- بالاده

چکیده پژوهش حاضر به دنبال تبیین اثر بخشی آموزش مبتنی بر تفکر انتقادی بر خود کارآمدی و خود تنظیمی دانش آموزان بود. پژوهش به صورت شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری، دانش آموزان 4 مدرسه راهنمایی از مدارس راهنمایی منطقه جره – بالاده (2 مدرسه پسرانه و 2 مدرسه دخترانه ) بود، که در سال تحصیلی 92-91 مشغول به تحصیل بودند. از هر مدرسه یک کلاس به روش تصادفی انتخاب شد، و چهار کلاس انتخاب شده به طور تصادفی به عنوان گروههای کنترل و آزمایش برگزیده شدند. پس از اجرای پیش آزمون با پرسشنامه خود کارآمدی عمومی شرر و خود تنظیمی بوفارد بر روی هم? گروهها، گروه های آزمایش طی 8 جلسه 90 دقیقه ای در مدت زمان 4 هفته تحت آموزش، به صورت آموزش مبتنی بر تفکر انتقادی در درس علوم راهنمایی قرار گرفتند. پس از اتمام آموزش، پس آزمون روی هم? گروهها اجرا شد و داده ها مورد تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش مبتنی بر تفکر انتقادی بر خود کارآمدی و خود تنظیمی گروه آزمایش تأثیر معنا دار داشته است. افزون بر این نتایج نشان داد که بین دختران و پسران، در تأثیر آموزش مبتنی بر تفکر انتقادی بر خود کارآمدی و خود تنظیمی، تفاوت معنا داری وجود ندارد. واژه های کلیدی: تفکر انتقادی ، خود کارآمدی ، خود تنظیمی