بررسی پتانسیل آللوپاتیک علف هرز فرفیون بر روی گیاهان زراعی ذرت ، گندم ، جو و علف های هرز تاج خروس ، خرفه و سلمه تره

مطالعه ای آزمایشگاهی برای تعیین اثرات آللوپاتیک عصاره آبی اندامهای علف هرز فرفیون روی جوانه زنی سه گیاه زراعی گندم، جو و ذرت و سه علف هرز سلمه تره، خرفه و تاج خروس انجام شد. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پای? کاملاً تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح مختلف عصاره بخش های مختلف فرفیون (برگ، ریشه و گل) و غلظت های 0، 25، 50، 75 و 100 درصد عصاره بود.که در محیط پتری دیش کنترل شده انجام گرفت.در این آزمایش خصوصیات مختلف جوانه زنی گیاهان مورد آزمایش بررسی شد و از محلول پلی اتیلن گلایکول (peg)، برای تفکیک بین اثرات اُسمتیک و آللوپتیکِ عصار? آبی فرفیون استفاده شد. نتایج آزمایش نشان داد که عصاره آبی اندام های مختلف فرفیون روی خصوصیات مختلف جوانه زنی گیاهان زراعی و علف های هرز دارای اثرات بازدارنده دگرآسیب است، به طوری که با افزایش غلظت عصاره درصد جوانه زنی، طول ریشه چه، طول ساقه چه، وزن تر گیاهچه و سرعت جوانه زنی گیاهان مذکور کاهش یافت. در بین گیاهان زراعی جوانه زنی جو بیشترین و جوانه زنی ذرت کمترین حساسیت را نسبت به عصاره فرفیون نشان داد و در میان علف های هرز خرفه مقاومت بیشتری را به عصاره فرفیون نشان داد. عصار? ریش? فرفیون بیشترین اثر را بر درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه و وزن تر گیاهچه گیاهان زراعی و علف های هرز داشت، در حالی که عصار? گل فرفیون کمترین اثر را بر صفات مذکور نشان داد. غلظت های مختلف پلی اتیلن گلایکول ، اثر معنی داری روی خصوصیات جوانه زنی گیاهان مورد بررسی نداشت، بنابراین تمامی اثرات بازدارندگی مشاهده شده در عصاره ها، مربوط به مواد آللوکمیکال موجود در آنها می باشد.