سنجش آمادگی سازمان برای همسویی استراتژی فناوری اطلاعات و استراتژی کسب و کار در صنعت قطعه سازی خودرو (مورد بررسی: شرکت های قطعه ساز خودرو در استان های گیلان و آذربایجان شرقی)

امروزه شاهد گسترش نفوذ و بکارگیری فناوری اطلاعات در سطوح مختلف سازمان ها هستیم که این امر ضرورت بکارگیری برنامه ریزی استراتژیک فناوری اطلاعات را در راستای تحقق اهداف سازمان بیش از پیش نمایان می کند.از این رو استفاده راهبردی از فناوری اطلاعات به عنوان عاملی کلیدی برای سازمان ها جهت کسب مزیت رقابتی و همچنین همراستا نمودن استراتژی های فناوری اطلاعات بااستراتژی های کسب وکار سازمان مطرح شده است. هرچند مطالعات متعددی تاثیر همسویی استراتژیک را بر بهبود عملکرد سامان به اثبات رسانده اند اما با وجود این،هنوز توافق کاملی بین مدیران در زمینه اولویت دستیابی به همسویی و روش های آن وجود ندارد و همچنان شاهد شکست و هزینه های مالی و فرصت های از دست رفته قابل ملاحظه ای در حوزه دست یابی به همسویی می باشیم.با توجه به محیط رقابتی و متلاطم کسب وکار، جهت بقای حضور در یک صنعت نیاز به داشتن راهکار-های عملی واستراتژی های مشخص و مدون ضروری به نظر می رسد. این پژوهش به دنبال سنجش سطح آمادگی سازمان ها برای همسویی استراتژی فناوری اطلاعات و استراتژی کسب وکار در صنایع قطعه ساز خودرو در دو استان گیلان و آذربایجان شرقی می باشد.با توجه به اینکه مدل لوفتمن یکی از جامع ترین مدل های مطرح در حوزه همسویی استراتژیک می باشد،عوامل همسویی شناسایی شده در آن،اساس کار این پژوهش را تشکیل می دهد.لذا پرسشنامه ای بر طبق 6 متغیر مطرح در مدل لوفتمن و 2 متغیر استراتژی فناوری اطلاعات و استراتژی کسب وکار در میان نمونه مدنظر توزیع گردید.برای سنجش اثرات متغیر ها و پاسخگویی به سوالات تحقیق،از آزمون همبستگی و تحلیل مسیر و جهت برازش مدل از معادلات ساختاری استفاده گردیده است. نتایج نشان دادند که متغیر های ارتباطات و شایستگی/ارزش تاثیر معناداری بر همسویی استراتژیک ندارند و جامعه تحت بررسی در سطح سوم(تمرکز)همسویی قرار دارد.