بررسی اثر سیاست های پولی بهینه بر تورم و تولید در شرایط سیاست های مالی درونزا در ایران (رهیافت کنترل بهینه)

هدف رساله حاضر، تعیین مسیرهای زمانی بهینه متغیرهای رشد اقتصادی ، تورم، حجم نقدینگی در شرایط سیاست های مالی درونزا برای کشور ایران می باشد. برای این منظور از یک مدل کنترل بهینه استفاده شده است. در این مدل یک تابعی هدف درجه دوم با توجه به قید مسأله که شامل یک سیستم معادلات کلان پویاست،حداقل گردیده است. در این روش به مجذور انحراف متغیرهای هدف از مقادیر مطلوبشان وزن های سیاستی داده شده است. سپس این مسیرهای بهینه برای متغیرهای وضعیت و کنترل با استفاده از نرم افزارهای دوئال و گاس با در نظر گرفتن سناریوهای متفاوتی محاسبه گردیده اند. نتایج حاصل از بهینه سازی بیانگر آنست که مسیرهای بهینه بدست آمده نسبت به مقدار فاکتور تنزیل از حساسیت بالایی برخوردار نمی باشد و همچنین نتایج نشان دادند که مسیر مقادیر بهینه حجم نقدینگی، رشد اقتصادی و نرخ تورم نه تنها از مقادیر عملکردشان طی برنامه چهارم توسعه متفاوت است بلکه این تفاوت در مقادیر بهینه با مقادیر مصوب و از پیش تعیین شده برنامه نیز وجود دارد. همچنین بعضی از اهداف در نظر گرفته شده قابل دسترسی نیستند. و اینکه این تحقیق نشان داد که میتوان از مدل ها و تکنیک های اقتصاد ریاضی و کنترل بهینه به عنوان یک ابزار در جهت تعیین سطح بهینه و مطلوب متغیرها در برنامه ریزی های اقتصادی استفاده نمود.