اثر رطوبت و فسفر خاک بر توان اللوپاتیک پسمان های گندم

در یک پژوهش مزرعه ای تاثیر رژیم آبیاری و مقادیر مختلف کود فسفردار (سوپر فسفات تریپل) بر رشد و عملکرد گندم (رقم شیراز) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان دادند که تنش خشکی موجب کاهش همه صفات اندازه گیری شده گندم به جز تعداد پنجه و شاخص برداشت شد و این کاهش بسته به شدت تنش متفاوت بود. از سوی دیگر کاربرد کود فسفردار موجب افزایش رشد و عملکرد گندم گردید. در پژوهش آزمایشگاهی و گلخانه ای، تاثیر رژیم آبیاری و مقادیر مختلف کود فسفردار (سوپر فسفات تریپل) و همچنین غلظت های عصاره ی شاخ و برگ گندم بر رشد و عملکرد گیاهانی از جمله تربچه، خردل وحشی و جو وحشی مورد بررسی قرار گرفت. در این پژوهش مشخص گردید که عصاره آبی اندام های هوایی گندمی که در تیمارهای مختلف آبیاری رشد کرده بودند بر درصد و سرعت جوانه زنی تربچه، خردل وحشی و سرعت جوانه زنی جو وحشی تاثیر معنی داری داشت. هر چه تنش خشکی بیشتر اعمال شد، عصاره به دست آمده دارای توان دگرآسیبی بیشتری بر درصد و سرعت جوانه زنی گردید. مقدار کود فسفر نیز تاثیر بسزایی بر قدرت بازدارندگی عصاره به دست آمده داشت. طول ساقه چه، وزن خشک ساقه چه، وزن خشک برگ و کل ماده خشک تربچه؛ وزن خشک ساقه چه، ارتفاع بوته، تعداد دانه در خورجین و عملکرد بیولوژیک خردل وحشی؛ و عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه جو وحشی تحت تاثیر تیمار رژیم آبیاری قرار گرفت. عصاره های به دست آمده از گندم های تحت تنش خشکی، بسته به شدت تنش، سبب کاهش بیشتری در صفات رشدی و عملکرد تربچه، خردل وحشی و جو وحشی شد. غلظت عصاره و تیمار کاربرد مقادیر مختلف فسفر نیز بر توان دگرآسیبی و قدرت بازدارندگی عصاره بر صفات اندازه گیری شده گیاهان مورد آزمایش تاثیر معنی داری داشتند. بنابراین اعمال تنش خشکی، عدم کاربرد کود یا کاربرد کود بیش از نیاز گیاه و افزایش غلظت عصاره می تواند سبب افزایش توان دگرآسیبی گندم گردد. به طور کلی تربچه بیشترین حساسیت و جو وحشی بیشترین مقاومت را در برابر تیمارهای به کار برده شده از خود نشان دادند.