الگوی هماهنگی درونی استراتژی های ارتباطات و زیر سیستم های آن با عملکرد سازمانی(مورد مطالعه: صنعت نفت)

ارتباطات یکی از مقوله های مهم سازمانی در موفقیت سازمانهای امروزی است. هدف از پژوهش حاضر ارائه الگوی هماهنگی درونی استراتژیهای ارتباطات و زیرسیستم های آن با عملکرد سازمانی است که در دو فاز انجام شده است: نخست، ارائه الگوی هماهنگی استراتژیک ارتباطات و دوم، آزمون الگوی معرفی شده. جامعه آماری این پژوهش صنعت نفت است که نمونه آماری مورد نظر در هر دو فاز بر اساس نمونه گیری قضاوتی (غیراحتمالی) انتخاب شده است. در فاز اول صاحبنظران ارتباطات در دانشگاه و صنعت نفت و در فاز دوم، 24 شرکت در چهار بخش اصلی این صنعت شامل نفت، گاز، پتروشیمی و پالایش به عنوان نمونه تحقیق مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. روش شناسی تحقیق، مبتنی بر روش ترکیبی (کمی و کیفی) است. در فاز اول بر اساس روش دلفی زیرسیستم ها و گونه های استراتژیک آنها شناسایی گردید. در فاز دوم با استفاده از تحلیل همبستگی، تحلیل مسیر و تحلیل محتوا الگوی هماهنگی استراتژیک ارتباطات مورد آزمون قرار گرفته است. یافته های فاز اول نشان می دهد که ارتباطات سازمانی را در هشت زیرسیستم تحت عناوین روابط کارکنان، روابط عمومی، افکارسنجی و مطالعات اجتماعی، مدیریت ارتباط با رسانه، ارتباط با ذی نفعان و مخاطبان، نشر مطلب، ارتباطات خارجی و ارتباطات الکترونیک تقسیم بندی نمود که بر هر کدام بر اساس نقاط مرجع استراتژیک معنابخشی و مسیر ارتباطات دارای چهار گونه استراتژی هستند. در فاز دوم، نتابج تحلیل همبستگی نشان می دهد که هماهنگی درونی و بیرونی و اثر تعاملی آن ها، بر عملکرد شرکتهای صنعت نفت موثر است. علاوه بر این، دو متغیر هماهنگی بیرونی و درونی، 73 درصد از واریانس عملکرد شرکتها را تبیین کردند.