بررسی تاثیر دو روش تمرین هوازی و مقاومتی بر غلظت پلاسمایی امنتین-1 زنان دارای اضافه وزن

مقدمه: امنتین،آدیپوکین جدید با وزن مولکولی 34 کیلودالتون است که عمدتاً از بافت چرب احشایی ترشح می شودو مهمترین نقش آن بهبود حساسیت انسولینی است. مواد و روش: 30 زن دارای اضافه وزن با میانگین سنی 34/7 سال به طور داوطلبانه انتخاب شدند و به شکل تصادفی در سه گروه تمرین مقاومتی (12 نفر)، گروه تمرین هوازی (10نفر) و گروه کنترل (8 نفر)قرار گرفتند.تمرین مقاومتی به مدت 8 هفته، 4 جلسه در هفته و با شدت 70-60 درصد یک تکرار بیشینه اجرا شد. تمرین هوازی به مدت 8 هفته، 4 جلسه در هفته، با شدت 65 تا 80 درصد حداکثر ضربان قلب ذخیره انجام شد.24 ساعت قبل و 48 ساعت بعد از تمرین و پس از 10-8 ساعت ناشتایی خون گیری به عمل آمد. یافته ها: نتایج نشان داد امنتین در گروه تمرین هوازی به طور معنی داری کاهش یافت.اختلاف میانگین معنی داری بین گروه هوازی و گروه کنترل وجود نداشت. تمرین مقاومتی سبب کاهش سطوح امنتین شد که از نظر آماری معنی دار نبود. بین دو گروه کنترل و تمرین مقاومتی اختلاف ، معنی دار نبود.تغییرات انسولین در گروه هوازی معنی دار نبود. همچنین تغییرات انسولین بین دو گروه کنترل و هوازی معنی دار نبود. تمرین مقاومتی سبب کاهش معنی دار سطوح انسولین شد. اختلاف میانگین غلظت انسولین بین دو گروه کنترل و مقاومتی معنی دار بود.شاخص مقاومت به انسولین د گروه هوازی، کاهش معنی دار یافت. اما اختلاف میانگین این شاخص بین دو گروه هوازی و کنترل معنی دار نبود. تمرین مقاومتی کاهش معنی داری را در این شاخص نشان داد. همچنین بین دو گروه کنترل و مقاومتی اختلاف معنی داری مشاهده شد. نتایج: در انتها با توجه به نتایج می توان نتیجه گیری کرد که تمرینات هوازی و مقاومتی به بهبود حساسیت به انسولین کمک کرده است ولی این بهبود به امنتین مربوط نمی شود.