بررسی رابطه میان باورهای معرفت شناختی ، رویکردهای یادگیری(عمقی وسطحی) و ویژگی های شخصیتی (وظیفه گرائی وبرون گرائی) با انگیزه پیشرفت دانشجویان دانشگاه باهنر کرمان

چکیده: هدف این پژوهش، بررسی رابطه باورهای معرفت شناختی ورویکردهای سطحی وعمقی یادگیری ،ویژگی های شخصیتی (وظیفه گرایی وبرون گرایی) با انگیزه پیشرفت دانشجویان بود.بدین منظور 359نفر از دانشجویان مشغول به تحصیل در مقطع کارشناسی در گروه علوم پایه وعلوم انسانی دانشگاه باهنر کرمان در سال تحصیلی 91-90 با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند.روش تحقیق با توجه به هدف پژوهش ،روش (غیر آزمایشی ) از نوع همبستگی است .برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه باورهای معرفت شناختی شومر ،پرسش نامه رویکردهای یادگیری بیگز،انگیزه پیشرفت هرمنس وپرسشنامه پنج عاملی شخصیت استفاده شده است. داده ها باروش های آماری تحلیل رگرسیون خطی وآزمون همبستگی پیرسون تحلیل شدند. همچنین نتایج حاکی از آن است که : 1-بین باورهای معرفت شناختی ورویکردعمقی یادگیری رابطه معنی دار ومعکوس وجود دارد. 2-بین باورهای معرفت شناختی ورویکرد سطحی یادگیری رابطه معنی دار ومستقیم وجود دارد. 3-بین رویکرد سطحی یادگیری با انگیزه پیشرفت رابطه عکس ورویکردعمیق یادگیری با انگیزه پیشرفت رابطه مستقیم وجود دارد. 4-بین باورهای معرفت شناختی وانگیزه پیشرفت رابطه معنی دار ومعکوس وجود دارد. 5- بین ویژگی های شخصیتی دانشجویان وانگیزه آنها رابطه معنی دار ومستقیم وجود دارد. 6-ازبین متغیرهای مورد بررسی ،وظیفه گرایی بهتر انگیزه پیشرفت را پیش بینی می کند. 7-بین انگیزه پیشرفت دانشجویان وپیشرفت تحصیلی آنها رابطه معنی داری وجود دارد.