بررسی رابطه بین سبک های رهبری و توسعه کارکنان

چکیده: هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ی بین سبک های رهبری با توسعه ی کارکنان بوده است . روش انجام این پژوهش توصیفی- از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش 762 نفر از کارشناسان پرستاری علوم پزشکی شهر زاهدان می باشند که بر اساس جدول مورگان تعداد 260 نفراز پرستاران مرد و زن از طریق روش نمونه گیری طبقه ای –تصادفی انتخاب شدند. سبک های رهبری با استفاده از پرسشنامه ی سبک های رهبری باس و آولیو سنجیده شد و پرسشنامه ی توسعه ی کارکنان بر اساس رویکردهای ریموند نوا سنجیده شده است. ضریب پایایی پرسشنامه سبک های رهبری95/0 و برای پرسشنامه توسعه ی کارکنان 98/0 به دست آمد. داده های بدست آمده با استفاده از شاخص های آماری نظیر میانگین، ضریب همبستگی پیرسون، آزمون t مستقل و رگرسیون مورد تحلیل قرار گرفتند . نتایج بدست آمده از پژوهش عبارتند از: بین سبک های رهبری، سبک رهبری تحولّی و تبادلی با توسعه ی کارکنان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد، و در سبک رهبری عدم مداخله گر و توسعه ی کارکنان رابطه معناداری وجود ندارد. در بررسی متغیرهای پیش بینی کننده ی توسعه ی کارکنان نتایج نشان داد که رهبری تحولّی بیشترین پیش بینی را برای توسعه ی کارکنان داشته است. همچنین نتایج نشان داد که در دیدگاه های پاسخ گویان مرد و زن در مورد سبک های رهبری و توسعه ی کارکنان تفاوت معنی داری وجود ندارد.