رابطه بین خودکارآمدی و شادکامی با کمال گرایی در دانش آموزان دختر شهر تهران

هدف از این پژوهش تعیین رابطه بین خود کارآمدی و شادکامی با کمال‏‏گرایی ‏ نوجوانان دختر دوره متوسطه شهر تهران بوده است. تحقیق حاضر به روش همبستگی انجام شده است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی 91 ـ 1390 است. برای انتخاب 150 نفر نمونه مورد نظر از بین دانش آموزان از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای استفاده شد. در این پژوهش از سه پرسشنامه خودکارآمدی شرر،شادکامی آکسفورد وکمال گرایی شوت و همکاران استفاده شده است و جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده و بررسی فرضیه ها از همبستگی پیرسون و روش رگرسیون چندمتغیری استفاده شده است. تحلیل یافته ها نشان دادکه 49% از واریانس شادکامی دختران به وسیله کمال‏گرایی مثبت و منفی به صورت معنادار تبیین می‏شود و ضرایب تاثیر کمال‏گرایی مثبت (157/0= b) و کمال‏گرایی منفی (241/0- b=) با توجه به آماره‏ نشان می‏دهد که این دو متغیر می‏توانند با اطمینان 99% تغییرات مربوط به شادکامی را پیش بینی کنند و نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که بین نمره‏ی کمال‏گرایی مثبت و شادکامی دختران همبستگی مثبت معنادار است (025/0= p ، 609/0=r) و بین نمره‏ی کمال‏گرایی منفی و شادکامی‏ همبستگی منفی معنا دار وجود دارد (0001/0> p ، 414/0- =r).همچنین یافته ها نشان دادکه 59% از واریانس مربوط به خودکارآمدی نوجوانان به وسیله کمال گرایی مثبت و منفی به صورت معناداری تبیین می‏شود.ضرایب تاثیر کمال گرایی مثبت (413/0 b=) و کمال‏گرایی منفی (328/0- = b) با توجه به آماره‏ نشان می‏دهد که این دو متغیر می‏توانند با اطمینان 99% تغییرات مربوط به خودکارآمدی را پیش‏بینی کنند و نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که بین نمره‏ی کمال‏گرایی مثبت و خودکارآمدی ‏ همبستگی مثبت و معنادار است (043/0= p ، 514/0=r) و بین نمره کمال‏گرایی منفی و خودکارآمدی همبستگی منفی معنادار وجود دارد (002/0= p ، 389/0- =r).