تحلیل فضایی عناصر گردشگری در محیط شهری با استفاده از مدل تحلیل شبکه ای مطالعه موردی شهر زنجان

امروزه صنعت توریسم در دنیا، یکی از منابع مهم درآمد و در عین حال از عوامل موثر در تبادلات فرهنگی بین کشورها است و به عنوان گسترده ترین صنعت خدماتی جهان حایز جایگاه ویژه ای است که همراه با به وجود آوردن تغییرات شگرف در سیمای زمین، اوضاع سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، منش و روش زندگی انسان ها را نیز دگرگون می سازد. در این میان گردشگری شهری شاخه ای جدید در مطالعات گردشگری است که از اوایل دهه ی 90 وارد ادبیات گردشگری شده است. عناصر گردشگری شهری به دو دسته ی اولیه و ثانویه تقسیم می شوند. نحوه ی قرارگیری این عناصر در شهر و ارتباط آن ها با دیگر زیرساخت های شهری، نقش مهمی در تعیین فضای گردشگری شهر و همچنین هزینه ی گردشگران دارا می باشد. لذا در این پژوهش ضمن بررسی الگوی پراکنش عناصر گردشگری شهر زنجان به شناسایی و رتبه بندی زیرساخت های گردشگری نیز پرداخته شد. که نتایج نشان داد که عناصر اقامتی شهر دارای الگوی خوشه ای می باشند و قرارگیری جاذبه هایی از قبیل بازار و مسجد جامع در سطح 99 درصد علت شکل گیری این خوشه در بافت قدیمی شهر است. نتایج این تحلیل برای رستوران ها و سفره خانه ها نیز نشان داد که این مراکز نیز دارای الگوی خوشه ای در سطح 99 درصد می باشند. سپس با ترکیب مدل ahp و topsis به رتبه بندی عناصر اقامتی در شهر پرداخته شد که نتایج بیان داشت که هتل بزرگ زنجان با وزن 72/0 و مسافرخانه حافظ با وزن69/0 در رده-های اول مراکز اقامتی شهر قرار دارند. کلید واژه ها : گردشگری، عناصر اقامتی، الگوی پراکنش، شهر زنجان