تنوع و پراکنش خرچنگ های منزوی و رفتار صدف گزینی گونه غالب در ناحیه جزرومدی جزیره لارک

این مطالعه با هدف تکمیل فهرست گونه های خرچنگ های منزوی خلیج فارس و نیز تعیین برخی ویژگی های زیستی آن ها در ناحیه جزرومدی جزیره لارک، به صورت نمونه برداری فصلی در پنج ایستگاه و از تابستان 1390 تا بهار 1391 انجام شد. خرچنگ منزوی در اتانول 70% تثبیت و به آزمایشگاه منتقل شدند. درمجموع، چهارده تاکسون شامل دو خانواده، پنج جنس و هفت گونه شناسایی شدند. آنالیز واریانس یک طرفه با استفاده از دانکن نشان داد که تراکم گونه غالب و نیز فوق خانواده paguroidea بین برخی از ایستگاه ها دارای اختلاف معنی دار است (05/0>p)، همچنین، تراکم در فصل زمستان و ناحیه میان دست جزرومدی دارای اختلاف معنی دار با سایر فصول و نواحی است (05/0>p). تنوع در صدف های شکم پایان اشغال شده و بررسی همبستگی میان ابعاد خرچگ منزوی غالب با ابعاد صدف های مختلف نشان داد که صدف ها براساس فراوانی و دسترسی محلی انتخاب شده بودند. میان ابعاد خرچنگ منزوی clibanarius signatus و ابعاد صدف های اشغال شده همبستگی معنی دار و مثبت بالایی وجود داشت. نتایج آنالیز خوشه ای نشان داد که ایستگاه های یک، دو و سه در یک خوشه و ایستگاه های چهار و پنج در خوشه دیگر قرار می گیرند و فصل بهار دارای بیشترین تفاوت با دیگر فصل ها است. بررسی ارتباط تراکم و پراکنش خرچنگ های منزوی با متغیرهای محیطی نشان داد که ph، شیب، ماده آلی کل، درصد لای و شوری همبستگی موثری بر تراکم و پراکنش خرچنگ های منزوی دارند. بررسی همبستگی میان شاخص های اکولوژیک و متغیرهای محیطی نشان داد که شاخص های غنای گونه ای مارگالف و غالبیت سیمپسون فقط با ساختار بستر همبستگی معنی داری دارند. همچنین همبستگی معنی داری میان شاخص شانون-وینر با دما و ساختار بستر مشاهده شد. همبستگی معنی داری نیز بین شاخص یکنواختی پیلو با دما، اکسیژن محلول، ماده آلی کل و ساختار بستر مشاهده شد (05/0>p).