ارزیابی آسیب پذیری لرزه ای پل های بتنی و ارائه راهکاری برای مقاوم سازی آن ها (مطالعه موردی:پل نور شهر تهران)

نظر به اهمیت کلیدی پل ها در شریان های حیاتی و وظایفی که سازه ای مثل یک پل بر عهده دارد، ایمنی این سازه ها در برابر عوامل مخرب و ویرانگر از جمله زلزله از اهمیت خاصی برخوردار است. ازین رو لزوم مطالعه و بررسی بیشتر بر روی این سازه ها بیش از پیش احساس می شود. در این پژوهش، عملکرد لرزه ای یک پل بتنی موجود مورد ارزیابی قرار گرفته، نقطه عملکرد و سطح عملکرد آن تعیین شده است. به این منظور مدل یک پل بزرگراهی بتن مسلح موجود که معرف تعدادی از پل های بزرگراهی مهم و متداول در ایران و سایر کشورها می باشد، به صورت سه بعدی شبیه سازی و تحلیل استاتیکی غیر خطی گردیده است. با توجه به نتایج تحلیل، طیف ظرفیت سازه تعیین و با طیف نیاز آیین نامه، جهت تعیین نقطه عملکرد و سطح عملکرد سازه مقایسه شده است. نتایج به دست آمده نشان می دهد که پل مورد مطالعه، برای زلزله با دوره بازگشت 150 ساله ( سطح خطر1) دارای سطح عملکرد قابلیت استفاده بی وقفه بوده و برای زلزله با دوره بازگشت 1000ساله (سطح خطر2) در جهت طولی در آستانه فروریزش و در جهت عرضی دارای سطح عملکرد ایمنی جانی می باشد. ازینرو پل در جهت طولی آسیب پذیر بوده و نیازمند مقاوم سازی می باشد. همچنین در ارزیابی به روش مقاومت جانبی، سازه در جهت طولی قادر به تحمل بیشینه شتاب g 29/0 و در جهت عرضی، قادر به تحمل بیشینه شتاب g 5/0 می باشد.