بررسی کارایی تشکیل سبد اوراق بهادار با رویکرد تصمیم گیری چند معیاره

امروزه بازار سرمایه به عنوان زمینه ای نوین برای سرمایه گذاری در نظر گرفته می شود.سرمایه گذاران در این بازار با چالش های متنوعی برای تصمیم گیری در شرایط عدم اطمینان مواجه هستند. ریسک بالای ورقه تک سهم از یک طرف و پایین بودن تنوع در بازار اوراق بهادار تهران از طرف دیگر سرمایه گذاران عقلایی را بر این داشته است که برای سرمایه گذاری در بازار سرمایه از سبد سهام استفاده کنند. در دهه های اخیر مدل های تصمیم گیری چند معیاره باتوجه به ماهیت چند بعدی این بازار برای مدل بندی و حل مدل انتخاب سبد سهام رواج یافته اند. این پژوهش به بهینه سازی سبد سهام با استفاده از مدل های تصمیم گیری چند هدفه می پردازد. در این پژوهش از روش تبدیل تابع هدف به محدودیت برای حل مدل برنامه ریزی چند هدفه مختلط اعداد صحیح استفاده شده است. جامعه آماری در این پژوهش کلیه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1386 تا 1390 است که در نهایت جهت بررسی کارایی مدل 50 شرکت به عنوان نمونه انتخاب گردیدند. بازدهی سهام، سود تقسیم شده، قدرمطلق انحراف از میانگین و بتای سهام به همراه محدودیت های الزامی و خط مشی به عنوان متغیرهای ورودی و سبد سهام انتخاب شده به عنوان متغیر خروجی مدل می باشند. در این تحقیق از نرم افزار های excel و gams برای دسته بندی و تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده از نمونه آماری استفاده شد. در نهایت با تشکیل سبد های متفاوتی با استفاده مدل پیشنهادی و با رسم آنها در محیط بازده و ریسک مرز کارای مدل پیشنهادی رسم گردید و با مرز کارای مدل مارکویتز مقایسه شد که نتایج این مقایسه نشان داده است که در ریسک های بالا مدل پیشنهادی امکان دسترسی به سبد سهام کاراتری نسب به سبد سهام مارکویتز فراهم می آورد و همچنین به هر اندازه که محدودیت های مدل بیشتر باشد پرتفلیو ایجاد شده متناسب تر با تصمیم گیرنده می باشد در حالی که فاصله آن از مرز کارا بیشتر می شود.