اثر بخشی تمرین مهارت های حرکتی بر افزایش نمره هوش وکسلر دانش آموزان مقطع ابتدایی

پژوهش حاضر به بررسی اثر بخشی مهارت های حرکتی بر هوشبهر دانش آموزان پرداخته است. جامعه آماری این پژوهش را دانش آموزان دبستان دخترانه تقوا تشکیل می دهند. از بین دانش آموزان این مدرسه تعداد 40 نفر (20 نفر گروه آزمایش و 20 نفر گروه گواه) بصورت نمونه در دسترس انتخاب شدند. روش پژوهشی از نوع شبه آزمایشی با اجرای پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. ابزار گردآوری اطلاعات آزمون هوشبهر وکسلر چهارم بود که از ضریب پایایی و روایی مناسبی برخوردار است. در این آزمون هوشبهر کلی از چهار عامل درک کلی ، استدلال ادراکی ، حافظه فعال و سرعت پردازش تشکیل شده است . در طی 10 جلسه ، گروه آزمایشی از بین مهارت های حرکتی ، مهارت های حرکتی درشت آزمون ازرتسکی را آموختند و تمرین کردند. هر جلسه به مدت یک ساعت به طول می انجامید . در ابتدای هر جلسه ، تمرین های جلسه قبل مرور می شد تا از تبحر دانش آموز بر تمام تمرین های داده شده مطمئن شد. سپس تمرینات جدید ارائه می شد و در حضور والدین با وی تمرین می شد و به والدین هم آموزش داده می شد که چگونه با فرزند خود در خانه این تمر ین ها را انجام دهند. والدین با کودک تمرین های آموزش داده شده را در جلسه کار می کردند تا تسلط کافی را برای تمرین های خانه پیدا کنند و موظف بودند تا در خانه نیز این تمرین ها را هر رئز انجام دهند . ارائه وتجزیه و تحلیل داده ها به وسیله ی روش های آماری توصیفی و استنباطی (کوواریانس) با استفاده از نرم افزار spss انجام گرفت. نتایج نشان داد که میزان هوشبهر کل دانش آموزان گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل به طور معناداری افزایش یافت و میزان هوشبهر درک کلی ، هوشبهر استدلال ادراکی و سرعت پردازش دانش آموزان گروه آزمایش نیز در مقایسه با گروه کنترل به طور معناداری افزایش یافت اما تمرین مهارت های حرکتی تاثیری بر هوشبهر حافظه فعال دانش آموزان نداشت.