تأثیر کارویژه های مدیریت منابع انسانی بر شادی سازمانی با در نظر گرفتن نقش میانجی فضیلت سازمانی

دنیای امروز استرس های مختلفی دارد که بسیاری از آن ها مختص محیط کار است. وجود تعارض در سازمان، محروم شدن از پاداش، دیر رسیدن به سر کار، بی عدالتی در محیط کار، فشار هیئت مدیره و روسای سازمان نمونه هایی از استرس های محیط کار هستند. مدیران باید توجه داشته باشند که مدیریت اثر بخش بدون توجه و اعتماد به سلامت و بهداشت روانی کارکنان حاصل نمی شود. امروزه به کار تنها به عنوان یک منبع درآمد برای گذران زندگی نگریسته نمی شود، کار به عنوان بخشی از نیاز اجتماعی زندگی امروز انسان ها بخش بزرگی از عمر هر فرد را به خود اختصاص می دهد. در این پژوهش با در پیش گرفتن رویکرد پژوهش سازمانی مثبت گرا به بررسی تأثیر کارویژه های مدیریت منابع انسانی بر فضیلت سازمانی و شادی کارکنان در محل کار می پردازیم. پژوهش مثبت سازمانی مطالعه ی توانایی ها، انگیزه ها و عوامل مرتبط با پدیده های مثبت را با هدف گسترش و انتشار حالات و فرایند های مثبت ترویج می کند، که در غیر این صورت با دیدگاه سنتی غیر مثبت نگر از بین خواهد رفت یا نادیده انگاشته خواهد شد. در این پژوهش فضیلت سازمانی و شادی سازمانی به عنوان پدیده های مثبت و مطلوب سازمانی به ترتیب به عنوان متغیر میانجی و وابسته در نظر گرفته می شوند. مورد مطالعه در این پژوهش شهرداری تهران می باشد. در این پژوهش از روش مدل سازی معادلات ساختاری(sem) به منظور آزمون فرضیه های پژوهش استفاده شده است. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که کارویژه های مدیریت منابع انسانی دارا تأثیر مثبتی بر فضیلت سازمانی و شادی سازمانی می گذارد. با این توضیح که دو نظام برنامه ریزی و تأمین منابع انسانی و نظام جبران خدمات کار دارای بیشترین تأثیر بر شادی و فضیلت سازمانی هستند و تأثیر نظام نگهداشت منابع انسانی بر شادی و فضیلت سازمانی مورد تأئید قرار نگرفته است و همچنین تأثیر نظام بهبود و توسعه منابع انسانی بر شادی سازمانی نیز معنادار نبود.