از دست دادن صفات انسانی شخصیتها در نمایشنامه گوریل پشمالواثر یوجین اونیل

انقلاب صنعتی به دوره ای از پیشرفت های اساسی در زمینه صنایع کشاورزی و تولیدات و حمل و نقل صنعتی اطلاق میگردد که با ظهور فن اوری های نوین در حوزه های گوناگون در اکثر مناطق اروپا و آمریکا همراه بوده است. انقلاب صنعتی با ایجاد تحولات عمده ای در زمینه صنعت و تکنولوژی در اواخر قرن هجدهم و اوایل قرن نوزدهم ، تاثیر فوق العاده ای بر شرایط اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی نهاد و دوره ی جدیدی از زندگی را برای بشر بوجود آورد. به تدریج از اواخر قرن هجدهم ماشین های صنعتی جایگزین نیروی کار انسان و حیوان شدند که این امر به جدایی انسان از طبیعت ، تغییر روحیه و انزوای او در طبقه خود انجامید. یوجین اونیل (1953-1888) نمایشنامه نویسآمریکایی وبرنده جایزه نوبل نمایشنامه نویسی درآفرینش نمایشنامه هایش تحت تاثیر آثار اگوست استرینبرگ (1912-1849) ، نمایشنامه نویس سوئدی که پدر نمایش نویسی نو محسوب می شود، بوده است. نمایشنامه گوریل پشمالو(1922) داستان کارگری بی سواد و به دور از آداب و رسوم شهر نشینی و ماجرای تنزل وی از شخصیتی مغرور به درجه حیوانی ( غیر انسانی) می باشد. او در جستجوی یافتن " احساس تعلق" در دنیایی است که توسط طبقه ثروتمند اجتماع کنترل می شود. درپایان او چنین می اندیشد که به جایی تعلق دارد که خود اندیشه ای نادرست می باشد. اونیل پیشرفت های صنعتی را به عنوان ابزاری برای رشد انسان مورد نقد قرار می دهد. او کارگری را به تصویر می کشد که طبقه بالای اجتماع مدرن او را به شدت به انسانی اولیه و یا موجودی شبیه به حیوان تنزل داده است.کارخانه های فولاد شرایط کاری را ایجاد نموده اند که با انسان به صورت میکانیکی برخورد مینمایند.انسانها در دامی افتاده اند که پیوسته کاری تکراری و بدون نیاز به تفکرراادامه می دهند. در این اجتماع مدرن فقرا به سمت وضعیت و طبیعت حیوانی گرایش نموده و طبقه ثروتمند فاقد رحم و انسانیت هستند. این نمایشنامه نزاع میان پول پرستی بی معنا و جستجوی انسان در یافتن وجودی با معنا و یا به عبارتی دیگر جستجو برای یافتن حس " تعلق داشتن" را به تصویر می کشد.