بررسی تأثیر لینالول بر مرگ نورونی ناشی از کیندلینگ در مغز قدامی موش صحرایی

مرگ نورونی یک ناهنجاری عمده در مغز بیماران صرعی است که عوارض شدید و طولانی مدتی را باعث می شود. علیرغم وجود داروهای ضد صرعی متعدد، بسیاری از این ترکیبات اثر حفاظتی قابل توجهی در برابر مرگ نورونی ناشی از صرع ندارند و بهمین دلیل تحقیقات برای کشف داروهای موثرتر در برابر صرع و مرگ نورونی ناشی از آن ادامه دارد. لینالول به میزان قابل توجهی در اسانس های روغنی دارای اثرات ضد صرعی حضور دارد. در این تحقیق اثر پیش تیمار لینالول روی تعداد نورون های بیان کننده کاسپاز 3، بعنوان شاخصی از آپوپتوز، در نواحی مغز قدامی موش های صحرایی کیندل شده بصورت شیمیایی با پنتیلن تترازول، بررسی شد. موش های صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار در یک گروه شاهد و دو گروه آزمون قرار گرفتند. کیندلینگ، بعنوان مدلی از صرع، با تزریقات داخل صفاقی پنتیلن تترازول با غلظت 38 میلیگرم بر کیلوگرم با فواصل 48 ساعت به مدت 28 روز القا شد. در گروه های آزمون، موش ها لینالول را بصورت داخل صفاقی در غلظت های 40 یا 80 میلیگرم بر کیلوگرم قبل از هر تزریق پنتیلن تترازول دریافت کردند. در حالیکه موشهای گروه شاهد فقط حلال (روغن کنجد) دریافت کردند. پیش-تیمارها مانع بروز کیندلینگ نشدند هر چند لینالول در غلظت بالاتر بطور قابل توجهی شدت حملات تشنجی را کاهش داد. در روز پایان کیندلینگ، حیوانات بیهوش شده از هر گروه از طریق قلب پرفیوژن شدند و مغز قدامی-شان برشگیری شده و جهت شناسایی کاسپاز 3 مورد مطالعه ایمونوهیستوشیمی قرار گرفتند. پیش تیمار لینالول با غلظت 80 میلیگرم بر کیلوگرم بطور معنی داری باعث کاهش تعداد نورون های بیان کننده کاسپاز 3 در نواحی ca1، ca3 و ژیروس دندانی هیپوکامپ شد، در حالیکه در گروه آزمایشی که لینالول را با غلظت کمتری دریافت کردند کاهش نورون های نشاندار شده تنها در ناحیه ca3 هیپوکامپ معنی دار بود. لینالول در هر دو غلظت، تعداد نورون های نشاندار شده را در تمام نواحی قشری مطالعه شده بجز در قشر پیریفرم و بینایی بطور معنی داری کاهش داد. اما این اثر در موش هایی که لینالول را در غلظت های بالاتر دریافت کردند، بارزتر بود. این یافته ها نشان می-دهد که پیش تیماری با لینالول، حتی در غلظت هایی که مانع بروز کیندلینگ نمی شود، می تواند بطور قابل توجهی مرگ نورونی آپوپتوتیک ناشی از کیندلینگ را در ساختارهای مغز قدامی کاهش دهد. این مکانیسم ممکن است به اثر محافظتی لینالول در برابر نقص حافظه ناشی از کیندلینگ شیمیایی کمک کند.