تأثیر آموزش مدیریت خشم برکاهش خشم و افزایش سلامت روان مادران دارای فرزند معلول

هدف کلی این تحقیق بررسی تأثیر آموزش مدیریت خشم بر کاهش خشم و افزایش سلامت-روان مادران دارای فرزند معلول در شهر یزد می باشد. پژوهش حاضر از نوع تحقیقات شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون ـ پس آزمون با گروه گواه است. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه مادران دانش آموزان معلول مدارس استثنایی شهرستان یزد در سال 91- 1390 می باشد. نمونه مورد نظر شامل 35 مادر بودند که در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفته اند (18 نفر گروه آزمایش و 17 نفر گروه گواه). از پرسشنامه خشم چند بعدی و سلامت روان برای گردآوری داده ها استفاده شد. بسته آموزشی مدیریت خشم توسط محقق هر هفته 1 جلسه و هر جلسه 2 ساعت بر روی گروه آزمایش اعمال شد. داده ها با استفاده از شاخص های آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آزمونt مستقل بر روی تفاضل نمرات پیش آزمون ـ پس آزمون مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد که آموزش مدیریت خشم به تفاوت معنادار آماری بین مراحل قبل و پس از آزمون در نمره کلی خشم و زیر مقیاس های آن (به استثنای خشم بیرونی و درونی) و همچنین در نمره کلی سلامت روان و زیرمقیاس های علایم جسمانی، اضطراب و بی خوابی و افسردگی (به استثنای اختلال در کارکرد اجتماعی) می انجامد. نتیجه گیری: با توجه به ثمربخش بودن استفاده از برنامه آموزشی مدیریت خشم در کاهش خشم و افزایش سلامت روان، آموزش این برنامه در راستای کاهش خشم و کاهش فشار روانی باید صورت گیرد.