اثر روش های مختلف تولک بری اجباری بر کیفیت و مقاومت پوسته تخم و تولید بلدرچین ژاپنی

این پژوهش به منظور مقایسه روش‏های مختلف تولک‏بری اجباری و تاثیر آن ها بر کیفیت، مقاومت و تولید تخم بلدرچین ژاپنی انجام شد. در این مطالعه، 160 قطعه بلدرچین ژاپنی تخم‏گذار در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار شامل (1- شاهد که به جیره بلدرچین تخمگذار دسترسی کامل داشت، 2- محدودیت خوراکی (15 گرم/پرنده/روز)، 3- 4 روز پودر یونجه و 10 روز پودر یونجه+10 گرم/پرنده/روز از جیره شاهد و 4- پس ماند بوجاری گندم)، 4 تکرار و 10 قطعه بلدر چین در هر تکرار، از سن 26 تا 38 هفتگی مورد بررسی قرار گرفتند. صفات اندازه‏گیری شده شامل صفات عملکردی، درصد تلفات، ویژگی های داخلی تخم، ویژگی های خارجی تخم، وزن اندام های بدن، تغییرات وزن بدن، متابولیت های پلاسما ، قطع و شروع تولید و تست های مکانیکی بود. تیمار محدودیت خوراکی و پودر یونجه از هفته پنجم بعد از تولک بری دارای بیشترین درصد تولید بودند و با تیمار شاهد اختلاف معنی داری داشتند (05/0p<). بین تیمارهای مختلف از نظر خوراک مصرفی و ضریب تبدیل خوراکی هیچ اختلاف معنی داری در کل دوره مشاهده نشد. وزن تخم از هفته سوم بعد از تولک بری تا پایان آزمایش در تیمارهای محدودیت خوراکی و پودر یونجه دارای بیشترین مقدار بود و با تیمارهای شاهد و پس ماند بوجاری اختلاف معنی داری داشتند (05/0p<). از هفته چهارم بعد از تولک بری تا انتهای دوره آزمایشی، بیشترین مقدار برای توده تخم تولیدی مربوط به تیمارهای محدودیت خوراکی و پودر یونجه بود که با تیمار شاهد اختلاف معنی داری را نشان دادند (05/0p<). نتایج نشان داد که بین تیمارهای مختلف از نظر صفات داخلی تخم در کل دوره اختلاف معنی داری و جود نداشت. در رابطه با ویژگی های خارجی تخم، سطح تخم و واحد وزن به سطح در تیمار محدودیت خوراکی دارای بالاترین سطح بود و با تیمار شاهد اختلاف معنی داری داشت (05/0p<). نتایج نشان داد که بین تیمارهای مختلف از نظر درصد تلفات در کل دوره اختلاف معنی داری وجود ندارد. روز پنجم تولک بری، بیشترین کاهش وزن مربوط به تیمار پودر یونجه بود که با سایر تیمارها اختلاف معنی داری داشت (05/0p<). روز دهم تولک بری و روز پایانی تولک بری بیشترین کاهش وزن مربوط به تیمارهای محدودیت خوراکی و پودر یونجه بود که با تیمار شاهد و پس ماند بوجاری اختلاف معنی دار داشتند (05/0p<). با توجه به نتایج آزمایش تیمار یونجه زودتر از بقیه تیمارها توانست تولید را در دوره تولک بری قطع کند که با تیمارهای دیگر اختلاف معنی داری داشت (05/0p<). تیمار پودر یونجه دیرتر از سایر تیمارها به 50 درصد تولید رسید که با تیمارهای دیگر دارای اختلاف معنی داری بود (05/0p<). در رابطه با متابولیت های پلاسما در دوره تولک‎ بری، بیشترین مقدار کلسیم پلاسما مربوط به تیمار شاهد بود که با تیمارهای دیگر اختلاف معنی داری داشت (05/0p<). سایر متابولیت های پلاسما در تیمارهای مختلف با یکدیگر اختلاف معنی داری نداشتند (05/0p>)، طی دوره تولک بری، تخمدان و لوله تخم بر در تیمارهای محدودیت خوراکی و پودر یونجه تحلیل رفت و با تیمارهای دیگر اختلاف معنی داری داشتند. (05/0p<). در ارتباط با تست های مکانیکی بیشترین تغییر شکل در پوسته تخم، مربوط به تیمار شاهد بود که با سایر تیمارها اختلاف معنی داری نشان داد (05/0p<). همچنین در مورد نیروی جذب شده توسط تخم بیشترین مقدار مربوط به تیمار محدودیت بود که با تیمار شاهد این اختلاف معنی دار (05/0p<). توجه به نتایج بدست آمده در این پژوهش پودر یونجه ومحدودیت خوراکی با توجه به بهبود در عملکرد، کیفیت و مقاومت تخم در مقایسه با تیمار شاهد می توانند به عنوان روش های مناسبی برای تولک بری در بلدرچین ژاپنی اعمال گردند.