بررسی تاثیر توسعه بیمه کشاورزی بر بهره وری عوامل تولید بخش کشاورزی در ایران

ارتقاء بهره وری بخش کشاورزی در سالیان اخیر به یکی از مهم ترین برنامه های دولت و بخش خصوصی تبدیل شده است. امروزه تمام کشورهای جهان در پی به دست آوردن پیشرفت هایی در زمینه بهره وری هستند، بدین معنی که با استفاده کمتر از منابع، بتوانند به مقدار تولید بیشتری دست یابند. از دیگر سو کشاورزان در مقایسه با سایر تولیدکنندگان، با ریسک و نبود قطعیت بیشتری روبرو هستند. از این رو بیمه ی کشاورزی به عنوان راه کاری مناسب برای جبران خسارت در این بخش از سال 1363 راه اندازی شد. در مطالعه ی پیش رو به محاسبه ی بهره وری عوامل تولید از جمله موجودی سرمایه، نیروی کار، انرژی مصرفی و نیز بهره وری کل بخش کشاورزی با استفاده از مدل مانده ی سولو، با بکارگیری روش ardl، پس از تخمین تابع تولید در بین سال های 1350-1388 پرداخته شد. نتایج حاکی از رشد مثبت بهره وری کل و نیروی کار و نیز رشد منفی بهره وری موجودی سرمایه و انرژی می باشد. همچنین با استفاده از پارامتر سطح زیرکشت بیمه شده بخش کشاورزی به عنوان متغیر بیمه ی کشاورزی، تاثیر آن بر بهره وری عوامل تولید بخش کشاورزی در سال های 1363-1388 پرداخته شد. نتایج حاصل که با استفاده از مدل معادلات همزمان تخمین زده شد، نشان گر تاثیر مثبت افزایش سطح زیرکشت بیمه شده بر بهره وری عوامل تولید بخش کشاورزی به جز متغیر بهره وری موجودی سرمایه می باشد. براین اساس پیشنهاد می شود راهکارهای مناسبی جهت ترغیب کشاورزان به سمت بیمه ی کشاورزی اتخاذ گردد تا با افزایش گرایش کشاورزان به بیمه ی کشاورزی، بهره وری عوامل تولید این بخش افزایش یابد.