بررسی رابطه بین روشهای آموزش خلاقیت و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع راهنمایی در درس ریاضی در مناطق 11و12 شهر تهران

این تحقیق به بررسی رابطه ی بین روش های آموزش خلاقیت و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع راهنمایی مناطق 12و11 شهر تهران در سال تحصیلی 90-1389 در درس ریاضی از دیدگاه معلمان ریاضی پرداخته است . تعداد کل جامعه آماری در این پژوهش 112 نفر می باشد و روش نمونه گیری در این پژوهش سرشماری می باشد که تعداد نمونه با تعداد جامعه برابر در نظر گرفته شده است . ابزار سنجش پژوهش حاضر ، پرسشنامه ی محقق ساخته ای است که شامل 34 سوال می باشد که 33سوال آن بسته پاسخ و 1 سوال آن باز پاسخ می باشد . از بین روش های آموزش خلاقیت 8 روش انتخاب شده است و با استفاده از روش های آماری توصیفی شامل جداول توزیع فراوانی، میانگین و...وهمچنین در بخش آمار استنباطی از آزمون خی دو و با بهره گیری از نرم افزار spss تحلیل شده اند . تجزیه و تحلیل داده ها نشان می دهد که بین روش های آموزش خلاقیت و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در درس ریاضی رابطه ی مثبتی وجود دارد. پرسشنامه مورد استفاده در این تحقیق از روایی صوری و محتوایی برخورداراست، زیرا در تهیه آن از نظرات اساتید محترم راهنما و مشاور و نیز سایر استادان صاحب نظر استفاده گردیده ودر این پژوهش برای اطمینان از پایایی پرسشنامه ، به اجرای آزمایشی پرسشنامه در نمونه ای با حجم 30 نفر پرداخته و پایایی آن از طریق محاسبه آلفای کرونباخ عدد 88/0برآورد گردید . که این میزان نشان دهنده پایایی بالا و انسجام درونی سوالات در پرسشنامه می باشد. کلید واژه ها : روش های آموزش خلاقیت ، پیشرفت تحصیلی