تهیه نقشه فرسایش آبکندی با استفاده از فنون شیءگرا در سنجش از دور (مطالعه موردی: منطقه لامرد استان فارس)

طبیعت پیچیده فرسایش آبکندی و نواحی مجاورشان (ناهمگنی) ثابت کرده است که تهیه نقشه فرسایش آبکندی به وسیله روش های متداول (پیکسل - پایه) در طبقه بندی تصاویر ماهواره ای چالش برانگیز است. توسعه فنون پیشرفته در سنجش از دور و تبدیل آن به توانمندی های بومی از جمله موارد مهم در تحقیقات توسعه ای و کاربردی مانند موضوع تحقیق حاضر محسوب می شود. سوال اصلی تحقیق این است که آیا به کار گیری روش های پیشرفته سنجش از دور از جمله روش آنالیز شیءگرا در مقایسه با شیوه های رایج طبقه بندی تصاویر ماهواره ای، نقشه دقیق تری از فرسایش آبکندی ارائه می کنند؟ بر این اساس در این تحقیق سعی شده با استفاده از تکنیک های پردازش تصاویر، مناسب-ترین تکنیک برای تهیه نقشه فرسایش آبکندی مشخص گردد. در این راستا ابتدا تصاویر irs منطقه لامرد با روش های طبقه بندی پیکسل- پایه (حداکثر احتمال و ماشین بردار پشتیبان) طبقه بندی شد. سپس طبقه بندی شیءگرا با استفاده از الگوریتم نزدیکترین همسایه در محیط نرم افزار ecognition پیاده گردید و نقشه فرسایش آبکندی منطقه تهیه شد. مقایسه نتایج مربوط به ارزیابی صحت طبقه بندی ها نشان می دهد که در میان روش های پیکسل- پایه روش ماشین بردار پشتیبان نقشه آبکند را با دقت و صحتی بالاتر (کاپای =67/0) از روش حداکثر احتمال تولید کرده است. این در حالی است که مقایسه کلی نتایج طبقه بندی تصویر نشان دهند? این واقعیت است که خود این الگوریتم در مقایسه با روش شیءگرا از دقت کمتری برخوردار است. بنابراین طبقه بندی شیءگرا توانایی بیشتری نسبت به طبقه بندی پیکسل پایه دارد و از دقت بالاتری (کاپای=82/0) برخوردار است. برتری و توانمندی بیشتر روش شیءگرا نسبت به روش پیکسل پایه به این دلیل است که در روش شیءگرا علاوه بر ویژگی های طیفی پدیده ها، ویژگی های هندسی آنها نیز مد نظر قرار می گیرد. بنابرین پیشنهاد می شود از این پس برای تهیه نقشه فرسایش آبکندی در منطقه لامرد به جای استفاده از روش های متداول طبقه بندی از روش های آنالیز شیءگرا که امکان تهیه نقشه ی دقیق تر را دارند استفاده شود.