پیامد افزودن آنزیم، دانه ی شنبلیله و پروبیوتیک در خوراک، بر عملکرد جوجه های گوشتی

این پژوهش برای بررسی پیامدهای به کارگیری 5/0 گرم در کیلوگرم آنزیم، 2/0 گرم در کیلوگرم پروبیوتیک باسیلوس سابتیلیس و 5 گرم در کیلوگرم پودر دانه ی شنبلیله و یا آمیخته ای از هر دو افزودنی در دوره ی آغازین (1 تا 21 روزگی) بر عملکرد جوجه های گوشتی در یک آزمایش کاملاً تصادفی با 7 تیمار و 3 تکرار (هر تکرار با 15 جوجه) انجام شد. برای سنجش پیامد افزودنی ها بر عملکرد جوجه ها، ویژگی های مصرف خوراک، رشد وزنی و ضریب تبدیل خوراک برای هر دوره ی سنی و همه ی دوره اندازه گیری و محاسبه شد. همچنین، برای بررسی و واکاوی بهتر عملکرد، توده ی چربی درون شکمی، بازدهی لاشه، وزن اندام های درونی، فراسنجه های چربی خون، هورمون های انسولین و تیروئیدی و ویژگی های ریخت شناسی بخش های سه گانه ی روده ی کوچک در پایان 21 و 42 روزگی اندازه گیری و ارزیابی آماری شدند. نتایج نشان داد که پیامد تیمارها بر مصرف خوراک در همه ی دوره ها، رشد وزنی در دوره های آغازین و رشد و ضریب تبدیل خوراک در همه ی دوره ها به جزء دوره ی آغازین معنی دار شد. بازدهی لاشه در پایان 21 و 42 روزگی معنی دار شد. درصد وزن نسبی ران در پایان 21 روزگی و درصد وزن سینه در پایان 42 روزگی معنی دار شد. در پایان 21 روزگی وزن نسبی کبد و لوزالمعده معنی دار شد ولی دیگر اندام ها و همچنین در پایان 42 روزگی معنی دار نشد. پیامد تیمارها بر چربی درون شکمی در پایان 42 روزگی به جزء تیمار شنبلیله+پروبیوتیک معنی دار شد. همچنین در پایان 21 روزگی میزان تری گلیسیرید و ldl و در پایان 42 روزگی میزان کلسترول، تری گلیسیرید و ldl خون معنی دار شد. در پایان 42 روزگی مقدار انسولین خون معنی دار شد چنان که تیمار آنزیم بیشترین مقدار را نشان داد. همچنین در پایان 42 روزگی هورمون های تیروئیدی معنی دار شده و تیمار شنبلیله و شنبلیله+پروبیوتیک بیشترین مقدار 3t را نشان داد. در پایان 21 روزگی در بلندای نسبی سه بخش روده ی کوچک بین تیمارها اختلاف معنی دار بود چنان که تیمار شنبلیله بیشترین بلندا را داشت. در پایان 42 روزگی نیز بلندای نسبی سه بخش روده ی کوچک معنی دار شد و تیمار آنزیم+شنبلیله کمترین بلندا را داشت. وزن نسبی روده نیز معنی دار شد و در پایان 21 روزگی تیمارهای شنبلیله و پروبیوتیک بیشترین وزن و در پایان 42 روزگی این دو افزودنی کمترین وزن را داشتند. همه ی تیمارها پیامد معنی داری بر بلندای پرزها در دوازدهه و ایلئوم در پایان 21 روزگی داشتند. در پایان 42 روزگی بلندای پرزهای ژژنوم نیز معنی دار شد و تیمار آنزیم بلندترین پرزها را داشت. در پایان 21 روزگی گودی کریپت های ژژنوم نیز معنی دار شد و تیمار آنزیم و آنزیم+شنبلیله گودترین کریپت را داشتند. گودی کریپت های ایلئوم در پایان 42 روزگی نیز معنی دار شده و تیمار آنزیم کم ترین و تیمار پروبیوتیک گودترین کریپت را داشتند. برابر با یافته های این پژوهش، به کارگیری آنزیم، آنزیم+پروبیوتیک و آنزیم+شنبلیله در جیره ی آغازین عملکرد رشد (کاهش مصرف خوراک در پایان دوره ی آغازین، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی) نسبت به دیگر تیمارها در جوجه‎های گوشتی بهبود داد.