بررسی در مدار قرار گرفتن نیروگاه ها با لحاظ واحدهای بادی و تلمبه ای- ذخیره ای و در نظر گرفتن قیود احتمالاتی

امروزه به دلیل افزایش روزافزون تعداد و نوع نیروگاه ها و میزان بار مصرفی، مدیریت و برنامه ریزی در سیستم های قدرت بیش از پیش مورد توجه است. استفاده از انواع نیروگاه های حرارتی، آبی، بادی و تلمبه ای- ذخیره ای (hydro pumped storage)، در شبکه باعث پیچیده تر شدن برنامه ریزی در مدار قرارگرفتن نیروگاه ها (unit commitment) و برنامه ریزی اقتصادی آنها (economic dispatch) شده است. از سوی دیگر، با افزایش حجم توان تولیدی توسط نیروگاه های بادی، در مدار قرار گرفتن این نیروگاه ها (به دلیل هزینه جاری کم آنها) نیز باعث شده، که مسئله امنیت شبکه بیش از پیش نیاز به تحلیل و بررسی بیشتر پیدا کند. ماهیت احتمالاتی بودن تولید نیروگاه های بادی (که دلیل آن وابسته بودن توان خروجی نیروگاه بادی به سرعت باد می باشد)، موجب افزایش ریسک تولید و کاهش قابلیت اطمینان تولید شبکه، همچنین ریسک این نیروگاه ها در بازار برق می شود. در بخشی از این پایان نامه روش های متفاوت جهت مشارکت بهینه نیروگاه های بادی وhps در شبکه معرفی می گردد. به منظور ایجاد توازن بین میزان توان تولیدی و میزان هزینه، تابع هدف نهایی برای حداقل کردن میزان هزینه تولید، به همراه شاخص های قابلیت اطمینان شبکه مورد بررسی قرار می گیرد. در این پایان نامه، برنامه ریزی در مدار قرار گرفتن نیروگاه ها و برنامه ریزی اقتصادی تولیدی توان هر نیروگاه برای سیستمی متشکل از انواع مختلف نیروگاه های آبی و حرارتی مورد بررسی قرار خواهد گرفت. به دلیل وجود منابع تولید تجدیدپذیر، مسئله امنیت شبکه از موارد قابل توجه در سیستم می باشد، لذا تمام برنامه ریزی ها با در نظر گرفتن کاهش میزان ریسک تولید شبکه بررسی خواهند شد. تمامی قیود مربوط به مسئله از قبیل قیود واحدهای آبی، حرارتی، بار قابل قطع، واحدهای بادی، hps و همزمان مورد بررسی قرار خواهند گرفت. در این پایان نامه سه موضوع اصلی مورد بحث و بررسی قرار خواهند گرفت: 1- حداقل رساندن میزان ریسک شبکه 2- بررسی مجزای عملکرد نیروگاه های بادی و hps با در نظر گرفتن قیمت بازار روز انرژی جهت استحصال حداکثر سود و ارائه برنامه زمانبندی تولید (خروجی مشترک) در حد واحدهای رایج حرارتی (conventional). 3- حداقل نمودن هزینه تولید توان توسط نیروگاه های موجود در شبکه.