اثر بازدارندگی اسانس های زنیان و زیره سیاه بر رشد باکتری listeria monocytogenes در محیط کشت مایع بازسازی شده ماهی سفید (rutilus frisii kutum) و ماهی سفید دودی

ابتدا با استفاده از روش ارزیابی حسی، غلظت حداکثری اسانس های زنیان و زیره سیاه که فاقد تاثیر معنی دار بر ویژگی های حسی فیله ماهی سفید بود تعیین گردید. در ادامه با توجه به نتایج ارزیابی حسی، اسانس زنیان در سطوح 05/0، 15/0 و 3/0 درصد و اسانس زیره سیاه در سطوح 05/0، 2/0 و 4/0 درصد و نمک در سطوح 0 و 4 درصد به محیط عصاره پپتون ماهی، محیط مدل بازسازی شده ماهی سفید و محیط مدل بازسازی شده ماهی سفید دودی، که قبل از اضافه کردن اسانس به هر میلی لیتر از این محیط ها 104 باکتری l. monocytogenes تلقیح شده بود، اضافه شد و طی مدت 12 روز در دمای ?4 رشد باکتری در حضور این عوامل در مقایسه با محیط شاهد مورد مطالعه قرار گرفت. در ادامه اثر اسانس زنیان در سطوح 15/0 و 3/0 درصد و اسانس زیره سیاه در سطوح 2/0 و 4/0 درصد بر مهار رشد باکتری l. monocytogenes تلقیح شده به گوشت ماهی سفید مورد ارزیابی قرار گرفت. نمونه ها به این منظور به مدت 12 روز در دمای ?4 نگهداری شدند و شمارش باکتری در فواصل زمانی 4 روز صورت پذیرفت. اسانس های زنیان و زیره سیاه در محیط عصاره پپتون ماهی اثر مهارکنندگی و باکتری کشی قوی نشان دادند. این اثر در محیط های مدل بازسازی شده ماهی سفید و ماهی سفید دودی به طور قابل ملاحظه ای کاهش یافت. افزودن 4 درصد نمک به محیط-های مدل بازسازی شده ماهی فعالیت ضدباکتریایی اسانس زنیان و زیره سیاه را به طور معنی داری افزایش داد (05/0p<). رشد باکتری l. monocytogenes در محیط مدل بازسازی شده ماهی سفید دودی به طور معنی داری کمتر از محیط مدل بازسازی شده ماهی سفید بود (05/0p<). تأثیر بازدارندگی و ضد باکتریایی اسانس زنیان و زیره سیاه علیه l. monocytogenes در محیط مدل بازسازی شده ماهی سفید در مقایسه با گوشت ماهی سفید چشمگیر تر بود.