مقایسه اثر بی دردی ناشی از تزریق داروی لیدوکائین و ترکیب لیدوکائین-کتامین در بیحسی اپیدورال خلفی در شتر تک کوهانه

در این مطالعه از 10 نفر شتر نابالغ و سالم ( 5 نر و 5 ماده) با دامنه وزنی بین 250 تا 350 کیلوگرم و دامنه سنی بین 12 تا 18 ماه استفاده شد. . در این مطالعه حیوانات به طور تصادفی به 2 گروه پنج تایی تقسیم شدند. در گروه l داروی لیدوکایین 2% با دوز 22/0 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن و در گروهlk ترکیب داروهای کتامین 10% با دوز mg/kg 1 به ازای وزن بدن و لیدوکایین 2% با دوز مذکور به صورت تزریق در فضای اپیدورال در فضای بین مهره اول و دوم دمی مورد استفاده قرار گرفت. حجم داروی تزریق شده در گروه l توسط نرمال سایلین با گروه lk برابر گردید. نتایج حاصل از ارزیابی بالینی بعد از تزریق داروهای لیدوکائین و ترکیب کتامین و لیدوکائین نشان داد که در همه حیوانات تحت مطالعه، علائم عدم تعادل مشاهده شد ولی هیچ حیوانی زمین گیر نشد. متعاقب تزریق داروی لیدوکائین و همچنین ترکیب کتامین و لیدوکائین در فضای اپیدورال، در همه حیوانات، علائم لرزش و بی تعادلی خفیف تا متوسط در اندام خلفی مشاهده گردید. حیوانات پاهای خود را به حالت دور از هم نگه می داشتند. حیوانات گروه lk میزان شدیدتری از علائم عدم تعادل را نشان دادند. در مطالعه حاضر به دلیل اینکه تمام حیوانات گروه l در تمام طول مطالعه به شدت عصبی، نا آرام و هیجان زده بودند امکان ثبت واقعی علایم حیاتی غیر ممکن بوده و اگر هم انجام میشد قطعا غیر واقعی بود و امکان مقایسه با گروه lk وجود نداشت.